44
abc specjalisty
akustyka w sali wykładowej
warsztat architekta
i placówek badawczych nie powinien przekraczać
35 dB. Ta wartość równoważnego poziomu dźwięku
A (L
Aeq,nT
) odnosi się do warunków i cyklu pracy danego
urządzenia instalacyjnego (według norm PN-EN
ISO 10052 i PN-EN ISO 16032). Poziomy te doty-
czą pomieszczeń z zamkniętymi drzwiami i oknami
(ale z zapewnioną wymianą powietrza) i umeblowa-
nych (zagospodarowanych). Głównym źródłem hała-
su instalacyjnego w pomieszczeniach wykładowych jest
ten generowany przez instalację wentylacyjno-klima-
tyzacyjną. Może się on przenosić kanałami z centrali
wentylacyjnej (aby temu przeciwdziałać, stosuje się
na ich przebiegu tłumiki akustyczne) lub powstawać
na skutek zbyt dużej prędkości przepływu powietrza przez
kratki nawiewne. W tym drugim przypadku prędkość
przepływu można ograniczyć, instalując skrzynki rozpręż-
ne lub większe komory rozprężne (zwykle umieszczane
w audytoriach pod podłogą widowni), pozwalające dopro-
wadzić powietrze do pomieszczenia za pomocą wielu
otworów nawiewnych o bardzo dużej łącznej powierzchni
i bardzo niskiej prędkości przepływu powietrza.
może być narażony na przesłuchy. Jeszcze większym
problemem są ewidentne błędy wykonawcze, polegające
na pozostawianiu otwartych lub ledwo wypełnionych
szczelin, np. na styku ścian działowych z fasadą.
W przypadku ochrony przed dźwiękami materiałowymi
zasadnicze znaczenie ma konstrukcja posadzek instalo-
wanych na stropach. Posadzki pływające powinny być
układane na odpowiedniej warstwie izolacji akustycznej
(materiał o sztywności dynamicznej SD
≤
20 MN/m
3
)
oraz koniecznie oddylatowane od ścian. Warto pamiętać,
że problemy mogą stwarzać nie tylko dźwięki przeno-
szone materiałowo z wyższej kondygnacji, lecz także
z sąsiednich pomieszczeń na tej samej kondygnacji,
a nawet zlokalizowanych na niższych piętrach.
Wymagania dotyczące maksymalnych poziomów dźwięku
wytwarzanych przez urządzenia wyposażenia techniczne-
go budynków zawiera norma PN-B-02151-2:2018-01.
Dopuszczalny poziom dźwięku A (L
Aeq,nT
) w salach lek-
cyjnych w szkołach podstawowych i ponadpodstawo-
wych, a także w salach wykładowych, audytoriach oraz
salach konferencyjnych w budynkach szkół wyższych
Tabela 2. Dopuszczalny poziom dźwięków uderzeniowych przenikających do pomieszczeń według PN-B-02151-3:2015-10
Typ pomieszczenia
Poziom dźwięków
uderzeniowych L’
n,w
[dB]
Poziom dźwięków uderzeniowych przenikających między salami lekcyjnymi, dydaktycznymi i wykładowymi
oraz audytoriami
≤
58
Poziom dźwięków uderzeniowych przenikających do sali lekcyjnej z obszaru komunikacji ogólnej i świetlicy
≤
55
Poziom dźwięków uderzeniowych, przenikających do sali lekcyjnej z pomieszczeń do zajęć edukacyjnych,
związanych z występowaniem znacznych poziomów zakłóceń akustycznych (pomieszczenia do zajęć fizycz-
nych, muzycznych, pracownie techniczne)
≤
48
Poziom dźwięków uderzeniowych przenikających do sali lekcyjnej z pomieszczeń technicznych z urządzenia-
mi instalacyjnego wyposażenia budynku
należy określić
indywidualnie, ale
≤
48
Poziom dźwięków uderzeniowych przenikających do sali dydaktycznej, wykładowej i audytorium z obsza-
rów komunikacji ogólnej oraz pomieszczeń administracyjnych
≤
58
Poziom dźwięków uderzeniowych przenikających do sali dydaktycznej, wykładowej i audytorium
z pomieszczeń ze źródłami zakłóceń akustycznych (laboratoria, pomieszczenia techniczne z urządzeniami
instalacyjnego wyposażenia budynku)
należy określić
indywidualnie, ale
≤
48