42
warsztat architekta
Ochrona przeciwdźwiękowa
Zrozumiałość mowy zależy m.in. od parametru zwanego
odstępem sygnału od szumu. Innymi słowy, od tego, o ile
głośniejszy jest głos mówcy (w miejscu słuchacza) od tła
akustycznego, na które składają się wszelkie inne dźwięki
(z wyłączeniem głosu mówcy) wytwarzane w pomiesz-
czeniu lub docierające do niego z zewnątrz. Mogą to
być dźwięki ustalone (np. szum wentylacji), zmienne
(np. hałas lotniczy) czy też impulsowe (np. trzaśnięcie
drzwiami, upadek jakiegoś przedmiotu). Te niepożądane
dźwięki, nakładając się na głos mówcy, mogą utrudniać
lub wręcz uniemożliwiać prawidłowe zrozumienie prze-
kazu lub powodować dekoncentrację słuchaczy. W tym
ostatnim kontekście szczególnie uciążliwe są dźwięki
o charakterze impulsowym oraz hałas niosący przekaz
informacyjny – np. słyszalne na sali rozmowy prowadzo-
ne na korytarzu. W związku z tym bardzo istotna jest
ochrona przeciwdźwiękowa pomieszczeń wykładowych.
Jej skuteczność zależy od sposobu zaprojektowania prze-
gród ograniczających pomieszczenie (ścian, stropów,
stropodachów, ale także stolarki okiennej i drzwiowej)
oraz instalacji technicznych budynku.
w sali
akustyka
Mikołaj Jarosz
abc specjalisty
wykładowej
Sale wykładowe i seminaryjne, klasy lekcyjne, audy-
toria – pomieszczenia tego typu różnią się kubaturą,
geometrią, standardem wykończenia oraz wiekiem
użytkowników. Powinny jednak mieć jedną cechę
wspólną: dobrą akustykę, będącą wynikiem świado-
mych decyzji projektowych, a nie przypadku.
Sal wykładowych, może za wyjątkiem największych audyto-
riów, nie zalicza się do pomieszczeń o akustyce kwalifikowa-
nej (w przeciwieństwie do sal koncertowych i teatralnych,
studiów nagrań), dlatego nie wymagają one stosowania
wyrafinowanych, indywidualnie projektowanych ustrojów
akustycznych, szczegółowych symulacji itd. Niemniej jednak
należy te wnętrza tak projektować, aby zapewnić w nich
dobrą zrozumiałość mowy, ponieważ cały proces naucza-
nia opiera się głównie na komunikacji słownej. Projekt
powinien uwzględniać rozwiązania, które pozwolą uniknąć
najczęściej spotykanych problemów akustycznych utrud-
niających komunikację słowną, m.in. nadmiernej pogłoso-
wości pomieszczeń, niedostatecznej dźwiękoizolacyjności
przegród czy też zakłóceń akustycznych pochodzących od
instalacji technicznych budynku.
Mikołaj Jarosz
architekt, absolwent
Wydziału Architektury
Politechniki Gdańskiej;
wykładowca i szko-
leniowiec, specjalista
w dziedzinie akustyki
wnętrz w obiektach
oświatowych i spor-
towych; członek
Polskiego Komitetu
Normalizacyjnego
1
1.
Centrum edukacyjne w Deeside –
niewielkie audytorium dla ok. 80
słuchaczy; na suficie zainstalowany
modułowy sufit dźwiękochłonny
o wskaźniku pochłaniania
α
w
= 0,95; na ścianach bocznych
dźwiękochłonne panele ścienne
z wełny szklanej, na ścianie tylnej
szczelinowy ustrój dźwiękochłonny
wypełniony wełną mineralną;
projekt: Sarah Davies, Ainsley
Gommon Architects;
fot. Faraday Fotographic Ltd
