Zabezpieczenia przeciwpożarowe w placówkach opieki zdrowotnej
56
w stan alarmu głównego (II stopnia), zarezerwowanego dla użytkowni-
ków obiektu chronionego instalacją sygnalizacji pożarowej.
Moment potwierdzenia przyjęcia alarmu wstępnego przez personel
powoduje wyciszenie sygnalizacji akustycznej w CSP i jest początkiem
odliczania czasu T2, przeznaczonego na rozpoznanie zagrożenia poża-
rowego. Jeżeli w tym czasie personel nie skasuje alarmu wstępnego,
CSP automatycznie przejdzie w stan alarmu głównego. W czasie T2
alarm wstępny może być skasowany tylko wtedy, gdy personel ugasi
pożar lub stwierdzi, że jest to alarm fałszywy.
Maksymalny czas opóźnienia potrzebny na zgłoszenie się personelu
obsługującego centralę nie może przekraczać T1 = 2 minuty, a suma
czasów T1 + T2, niezbędna na zgłoszenie się personelu i rozpozna-
nie – 10 minut. Czas na weryfikację powinien być tak dobrany, aby
ograniczyć zwłokę na powiadomienie PSP do niezbędnego minimum
oraz aby nie powodował włączania się w chronionym obiekcie alarmu
pożarowego II stopnia przed uprzednim sprawdzeniem w nim przez
personel sytuacji pożarowej. Uruchomienie ręcznego ostrzegacza
pożarowego (ROP) powoduje przejście centrali sygnalizacji pożarowej
do alarmu pożarowego II stopnia bez zwłoki czasowej. Czasy mogą
być weryfikowane podczas kontroli dokonywanych w obiekcie przez
przedstawicieli PSP.
W celu zapewnienia odpowiedniej niezawodności transmisji pomiędzy
urządzeniami przekazu alarmów pożarowych w obiekcie zabezpiecza-
nym a stacją odbiorczą w PSP, muszą być wykorzystywane co najmniej
dwa łącza transmisji (podstawowe i dodatkowe), zapewniające odpo-
wiednie parametry przekazu. Najczęściej jest to sieć radiowa i łącz-
ność telefoniczna (systemy łączności cyfrowej wykorzystujące publiczną
sieć komutowaną).
x x x
Dźwiękowe systemy ostrzegawcze
W wyznaczonych obiektach służby zdrowia wymagane są urządzenia,
których zadaniem jest powiadomienie osób przebywających w obiek-
cie o zagrożeniu – pożarze. Także działanie systemów ma wspomóc
proces ewakuacji ludzi na zewnątrz budynku lub do strefy bezpiecz-
nej (inna strefa pożarowa). Zgodnie z rozporządzeniem MSWiA [6]
instalacja dźwiękowych systemów ostrzegawczych (DSO) wymagana
jest w szpitalach i sanatoriach o liczbie łóżek powyżej 200, z wyłącze-
niem pomieszczeń intensywnej opieki medycznej, sal operacyjnych oraz
sal z chorymi. Jak widać z zapisów rozporządzenia, należy tak rozłożyć
głośniki instalacji, aby działający system nie wywoływał stresu u pacjen-
tów. Trzeba dobrać odpowiednie parametry instalacji pod względem
poziomu sygnału dźwiękowego lub zrozumiałości mowy. Zaleca się,
aby sygnały ostrzegawcze w całym obszarze pokrycia spełniały kryte-
ria zawarte w tabeli 1. Należy zwrócić uwagę, że w przypadku pomiesz-
czeń cichych, takich jakimi są sale służby zdrowia, gdzie poziom hałasu
nie przekracza 45 dBA, różnica między poziomem hałasu i sygnału
dźwiękowego może być wyższa niż 20 dBA. Przykładowy wzór sygnału
ostrzegawczego zalecany przez holenderską straż pożarną jest nastę-
pujący: zmieniający się w sposób ciągły sygnał w zakresie od 500 do
1200 Hz w ciągu 3,5 s, po którym następuje 0,5 s ciszy. Sygnał powta-
rza się dwukrotnie, a następnie nadawany jest komunikat słowny.
Dźwięk ostrzegawczy stosowany dla potrzeb ewakuacji oraz alarmowa-
nia może być identyczny. W trakcie projektowania systemu trzeba także
brać pod uwagę tłumienie dźwięku przez elementy obiektu przy zało-
żeniu różnych scenariuszy działań w budynku, m.in.: poziom dźwięku
w pobliżu głowy śpiącego (75 dBA), tłumienie wprowadzane przez
drzwi wejściowe (od 25 do 35 dB), tłumienie wprowadzane przez drzwi
do łazienki (od 15 do 20 dB), ściana (od 20 do 40 dB) [1].
x x x
Stałe urządzenia gaśnicze
Tego typu urządzenia nie są wprost wymagane w obiektach służby zdro-
wia. Mogą zostać użyte w przypadku niespełnienia wymagań budow-
lanych dla obiektu lub jako rozwiązanie zamienne. Taka wymiana jest
możliwa w większości placówek medycznych, rzadko będących obiek-
tami wysokościowymi (osiągającymi powyżej 55 m), których dotyczy
wymóg wyposażenia w stałe urządzenia gaśnicze. Należy tylko zwrócić
uwagę na fakt, że coraz częściej pojawia się w tych obiektach bardzo
drogi sprzęt medyczny, który warto byłoby chronić urządzeniami gaśni-
czymi o bardzo krótkich czasach detekcji (systemy zasysające o czułoś-
ciach dymu rzędu 0,005 %/m) – gazowymi z rodziny chlorowcopochod-
nych węglowodorów lub gazów obojętnych.
x x x
Instalacja wodociągowa przeciwpożarowa
W obiektach służby zdrowia ZL II wymagane są hydranty wewnętrzne
typu DN 25 na każdej kondygnacji budynku wysokiego i wysokościo-
wego oraz dla innego niż tymczasowy, niskiego i średniowysokiego –
Tab. 1. Poziomy sygnału dźwiękowego [1]
Minimalny poziom sygnału
dźwiękowego
pomieszczenia ogólne
65 dBA
Maksymalny poziom sygnału
dźwiękowego
pomieszczenia ogólne
120 dBA
pomieszczenia sypialne
85 dBA
Różnica między poziomem
sygnału dźwiękowego
a poziomem hałasu
minimum
6 dBA
maksimum
20 dBA
Rys. 1. Przykład możliwości współpracy CSP z urządzeniami zewnętrznymi [4], gdzie:
CSP – centrala sygnalizacji pożarowej; SUG – stałe urządzenie gaśnicze; START/STOP – przy-
ciski uruchamiające i zatrzymujące SUG, umieszczone w pomieszczeniu chronionym i w jego
pobliżu np. na korytarzu; UD – układ dopasowujący (uruchamia dźwiękowe systemy ostrze-
gawcze); UTA – układ transmisji alarmów; COAP – centrum odbiorcze alarmów pożarowych,
tzw. monitoringu pożarowego (układ bez uwzględnienia roli operatora systemu)
Sterowanie wentylacją
uszczelnianie pomieszczenia
Linie dozorowe
z czujkami
pożarowymi
i ROP-ami
START
STOP
DSO
UTA
CSP
CSP
CSP
Zasilacz
Komputer
akumulator
COAP
k
U
D
Pakiet sterowania gaszeniem
SUG
Sterowanie:
– oddzieleniami ppoż.
(np. drzwi),
– wentylacją, klimatyzacją
– windami,
– klapami ppoż.,
– inne urządzenia
gaszenie
