58
Wentylacja hybrydowa
x x x
Powietrze w budynku
W instalacjach wentylacji hybrydowej, podobnie jak w przypadku gra-
witacyjnej, powietrze doprowadzane jest do pomieszczeń za pomocą
nawietrzaków umiejscowionych w ścianach zewnętrznych. W pomiesz-
czeniach, w których mieszkańcy spędzają najwięcej czasu, tzn.
w sypialniach i pokojach dziennych, ulega ono zanieczyszczeniu głów-
nie dwutlenkiem węgla powstającym w procesie oddychania. Duże
stężenie tego związku jest bardzo niebezpieczne dla zdrowia, dlatego
musi być usuwany. Ponieważ CO
2
jest cięższy od powietrza (masa
właściwa ok. 1,9 kg/m
3
) i gromadzi się przy podłodze, najlepiej odpro-
wadzić go do sąsiadujących pomieszczeń przez szczelinę między
drzwiami a podłogą.
W kuchni i łazience powietrze dodatkowo zanieczyszcza para wodna
(masa właściwa ok. 0,8 kg/m
3
), zapachy, a czasami trujące produkty
spalania – tlenek wgla, czyli tzw. czad (masa właściwa 1,1 kg/m
3
).
Związki te są lżejsze od powietrza i z reguły gromadzą się pod sufi-
tem, dlatego usuwanie zawierającego je powietrza odbywa się za
pomocą kominowych kanałów wentylacyjnych, do których wloty
są umieszczone w górnych strefach pomieszczenia. Wytworzone
w nich podciśnienie wywołuje ruch mieszaniny gazów na skutek róż-
nicy temperatur panujących wewnątrz i na zewnątrz budynku (tzw.
ciąg kominowy) oraz działania nasady hybrydowej bądź wentyla-
tora. Tradycyjny wentylator do wygenerowania podciśnienia wykorzy-
stuje energię elektryczną. Nasada hybrydowa przetwarza w tym celu
siłę wiatru, a w przypadku jego braku, energię elektryczną z sieci lub
panelu solarnego.
x x x
Dostarczanie powietrza do budynku
Dopływ powietrza do budynku realizują nawietrzaki umieszczone
w oknach lub ścianach zewnętrznych. Dzięki teleskopowej konstruk-
cji mogą być montowane w przegrodach o różnych grubościach.
Wlot urządzenia znajduje się na zewnątrz i ma wbudowaną czerp-
nię z osłoną przeciwdeszczową oraz siatką ochronną zabezpieczającą
przed owadami.
Doprowadzane do wnętrza budynku powietrze nie powinno powo-
dować dyskomfortu jego mieszkańców (efekt zawiewania zimnym
powietrzem, szum). Aby temu zapobiec, nawietrzak został wyposa-
żony w anemostat, który kieruje strumień powietrza wzdłuż ściany,
we wszystkie strony. Dzięki temu prędkość nadmuchu znacząco się
obniża, a mieszkańcy prawie go nie odczuwają.
W przypadku wentylacji grawitacyjnej i hybrydowej bardzo ważne jest
zapewnienie właściwego kierunku przepływu powietrza. Nie powinno
ono wydostawać się na zewnątrz przez nawietrzak. Przeważnie
w budynku zamontowanych jest kilka tego typu urządzeń, zwykle po
różnych jego stronach. Napór wiatru na ścianach od strony nawietrz-
nej może wytworzyć nadciśnienie, podczas gdy na przegrodach bocz-
nych lub tylnej powstaną strefy podciśnienia, w których powietrze
będzie wysysane z pomieszczenia. Może to powodować zakłócenia
prawidłowej pracy nawiewu. Sytuacji tej przeciwdziała specjalny
zawór, dławiący strumień powietrza w przypadku napływu jego nad-
miernej ilości i zamykający przepustnicę podczas jego przemieszcza-
nia się na zewnątrz.
Wybierając nawietrzak, warto zdecydować się na model z funkcją pod-
grzewania, który w chłodniejszych okresach zapewni odpowiednią tempe-
raturę nawiewanego powietrza. Zamontowany w nim termostat uruchomi
grzałkę, gdy temperatura zewnętrzna spadnie poniżej 4°C, natomiast
przy jej wzroście powyżej 12°C wyłączy ją, ograniczając zużycie energii
elektrycznej.
Montaż nawietrzaków z prostym kanałem polega na wykonaniu otworu
o średnicy ok. 1–2 cm większej od wymiaru kanału teleskopowego
i umieszczeniu w nim obu jego części, wsuwając je jedną w drugą.
Przed ich całkowitym dosunięciem i ustawieniem w odpowiedniej pozy-
cji czerpni zlokalizowanej na zewnątrz, w szczelinę między ścianą a kana-
łem wtryskuje się piankę montażową. Po jej zastygnięciu urządzenie jest
gotowe do pracy. Jeśli nawietrzak został wyposażony w zawór dławiąco-
Wentylacja hybrydowa
Wentylacja hybrydowa stanowi połączenie wentylacji
mechanicznej i grawitacyjnej. Wykorzystuje zalety
obydwu rozwiązań, optymalizując pracę systemu,
zapewniając oszczędności w zużyciu energii elektrycznej
oraz minimalizując straty ciepła związane z działaniem
instalacji. W zależności od panujących warunków do jej
funkcjonowania wykorzystywane są różne źródła energii –
z wiatru, słońca lub z sieci energetycznej.
mgr inż. Marcin Rokita
rys. Darco
Rys. 2. Zasada działania zaworu dławiąco-zwrotnego
rys. Darco
Rys. 1. Nawietrzak – budowa i sposób montażu: 1 – anemostat, 2 – moduł grzewczy,
3 – zawór dławiąco-zwrotny (stabilizator), 4 – rura teleskopowa, 5 – czerpnia z siatką
przeciw owadom
1
5
2
3
4
Bez przepływu lub mały
przepływ powietrza
Ograniczony przepływ powietrza
przy nadmiernym nadciśnieniu
Zablokowane cofnięcie
się powietrza
