46
Termoizolacje w budownictwie rolniczym
x x x
Najczęstsze błędy i ich konsekwencje
Ocieplanie połaci dachowych tradycyjną metodą, tzn. w następującym
układzie: odporna na wilgoć okładzina od strony wewnętrznej, paro-
izolacja, wełna mineralna, szczelina wentylacyjna, folia wstępnego kry-
cia o niskiej paroprzepuszczalności, poszycie dachu z blachy, stwarza
ryzyko nieszczelnego wykonania paroizolacji lub folii wstępnego kry-
cia i może spowodować zawilgocenie wełny mineralnej. Podobny efekt
może pojawić się, kiedy ww. warstwy zostaną wykonane niezgodnie ze
sztuką budowlaną, tzn. ułożone równolegle z łączeniem między dźwiga-
rami zamiast prostopadle do nich. Do takich sytuacji dochodzi rzadko,
ale jest to możliwe. W przypadku folii wstępnego krycia o niskiej paro-
przepuszczalności brak szczeliny wentylacyjnej będzie także skutkować
zawilgoceniem warstwy z wełny mineralnej i nieuzyskaniem oczekiwa-
nych efektów, czyli poprawy termoizolacyjności.
W przypadku ocieplania ścian metodą lekką mokrą prace należy prowa-
dzić zgodnie z reżimami określonymi przez producenta systemu, a przede
wszystkich wykonywać je w zakresie temperatur 5–25ºC. Konsekwen-
cją prowadzenia ich w temperaturach niższych od 5 lub powyżej 25ºC,
a także braku kontroli stanu podłoża lub jego naprawy (np. odspojony
tynk) może być niewłaściwe połączenie płyt termoizolacji z podłożem.
Kolejnym błędem może być nieodpowiednia liczba kołków montażo-
wych, których powinno być min. 4 szt./m
2
, a także niewłaściwe rozmiesz-
czenie placków z zaprawą klejową, brak tzw. ramki z zaprawy klejowej
po obwodzie płyty. Ponadto przyklejanie płyt ze styropianu lub wełny
mineralnej bez przewiązania, a także zbyt małe zakłady siatki zbrojącej
(poniżej 15 cm), często są przyczyną pojawienia się pęknięć na elewacji.
Brak wzmocnień w narożach otworów okiennych lub drzwiowych to
z kolei główna przyczyna pęknięć ukośnych elewacji w tych miejscach.
Należy także zwrócić uwagę na równość połączeń styków płyt ocieple-
nia oraz nieużywanie zaprawy klejowej do ich uszczelniania, ponieważ
będzie ona przyczyną pojawienia się dodatkowych mostków cieplnych.
Brak wcześniejszego sprawdzenia równości podłoża może prowadzić do
wykonania nierównej elewacji. Naprawianie tego błędu poprzez szlifo-
wanie płyt izolacji powoduje lokalne zmniejszenie ich grubości, a przez
to niezamierzoną większą utratę ciepła. Aby zapewnić trwałą elewa-
cję i skuteczną izolację termiczną, należy przede wszystkim rozpocząć
prace termoizolacyjne od sprawdzenia stanu technicznego elewacji,
odchyłek ścian od pionu i równości w poziomie, wykonania projektu,
w którym dokonane zostaną obliczenia termiczne przegród zewnętrz-
nych, łącznie z uwzględnieniem mostków cieplnych. Poprawa izola-
cyjności termicznej przegród budynków inwentarskich i przechowalni-
czych, oprócz efektów ekonomicznych związanych z dogrzewaniem lub
schładzaniem pomieszczeń, przynosi również poprawę stanu technicz-
nego budynków oraz podnosi ich estetykę (fot. 7 i 8).
Literatura
1. W. Romaniuk, T. Domasiewicz, A. Głaszczka, K. Mazur, W. Wardal
i inni, „Systemy utrzymania bydła. Poradnik”, Projekt bliźniaczy PHARE,
Standardy dla gospodarstw rolnych, wydanie II, Warszawa 2004.
2. „Poradnik inżyniera i technika budowlanego. Budownictwo Rolnicze.
Część 2. Konstrukcje budowlane i instalacje” pod red. Z. Witebskiego,
Arkady, Warszawa 1982.
fot. K. Wiśniewski
Fot. 5. Wnętrze obory z podsufitką wykończoną płytami azbestowo-cementowymi –
widok przed modernizacją
fot. K. Wiśniewski
Fot. 6. Wnętrze obory po modernizacji – widoczne płyty dachowe z rdzeniem poliureta-
nowym i szczeliną wentylacyjną
fot. K. Wiśniewski
Fot. 7. Ściana obory w systemie „Fermbet” – stan przed dociepleniem
fot. K. Wiśniewski
Fot. 8. Ściana obory po dociepleniu
