Page 38 - Hale Przemysłowe 2014

36

Konieczność ich założenia może być także podyktowana faktem, iż obiekt

nie spełnia niektórych wymagań, np. budowlanych w zakresie bezpie-

czeństwa pożarowego, oraz gdy nie gwarantuje odpowiednich warunków

ewakuacji ludzi.

Zasada działania systemu sygnalizacji pożarowej

System sygnalizacji pożarowej (SAP lub SSP) jest kombinacją elementów

oraz ich wyposażenia wraz ze źródłem energii elektrycznej i łączącymi je

przewodami. Mają one na celu możliwie wczesne wykrycie, lokalizację

oraz sygnalizowanie i alarmowanie o pożarze w momencie jego powsta-

nia, odróżnienie go od sytuacji podobnej do pożaru, a także podjęcie

określonych działań. Zasada funkcjonowania systemów sygnalizacji

pożaru jest następująca: instalacja uruchamiana jest ręcznie lub poprzez

zadziałanie czujki. Informacja dociera do centralki sygnalizacji pożarowej,

która steruje alarmowaniem optycznym i akustycznym, uruchamianiem

urządzeń przeciwpożarowych (klapy dymowe, drzwi pożarowe, urządze-

nia oddymiające, instalacje gaśnicze), a także może zatrzymać urządzenia

technologiczne. Jednocześnie sygnał przekazywany jest za pośrednic-

twem urządzeń transmisji alarmu do Państwowej Straży Pożarnej.

Bardzo istotne jest precyzyjne określenie lokalizacji miejsca wystąpienia

zagrożenia. Odbywa się poprzez przypisanie każdemu elementowi linio-

wemu bądź grupie elementów, określonego adresu w celu identyfikacji

oraz lokalizacji numeru i rodzaju elementu zainstalowanego w adreso-

walnej linii dozorowej. Rozróżnia się adresowanie:

• kolektywne (grupowe) – polega na wskazaniu linii dozorowej, do któ-

rej czujka pożarowa przesyła sygnał alarmu pożarowego,

• indywidualne – może dotyczyć pojedynczych czujek, ich grup oraz

elementów sterujących, zainstalowanych na linii dozorowej. Każdemu

z nich przypisywany jest indywidualny kod adresowy, dzięki któremu

możliwa jest ich identyfikacja przez centralkę oraz uruchamianie wybra-

nych urządzeń przeciwpożarowych, ostrzegawczych i sygnalizacyjnych.

Budowa systemu sygnalizacji pożarowej

W skład systemu sygnalizacji pożarowej wchodzą: punktowe czujki

ciepła oraz dymu, czujki płomienia, ręczne ostrzegacze pożarowe oraz

urządzenia uzupełniające.

Punktowe czujki ciepła

. Wwyniku wzrostu temperatury otoczenia

oraz przekroczenia ustalonego jej progu uruchamiane jest działanie czujek

nadmiarowych. Natomiast, jeśli zostanie przekroczony ustalony zakres

przyrostu temperatury w czasie, spowoduje to zadziałanie czujek różnicz-

kowych. Obydwa te rodzaje czujek połączone są w jedną nadmiarowo-

-różniczkową, która przechodzi w stan alarmowania, jeżeli tempo przyro-

stu temperatury przekroczy określoną wartość, np. 10º/min, lub mierzona

temperatura osiągnie wyższy poziom niż ustawiona wartość graniczna.

Punktowe czujki dymu

. Reagują na produkty spalania i/lub rozkładu

termicznego. Ze względu na sposób wykrywania dymu dzielą się

na jonizacyjne i optyczne (punktowe oraz liniowe). Zasada działania

pierwszych z nich oparta jest na zjawisku jonizacji powietrza, np. między

elektrodami szeregowo połączonych komór. Mają dużą szerokość pasma

detekcji – odróżniają zarówno dym widzialny, jak też najmniejsze cząstki

aerozolu, dlatego nadają się do rozpoznawania pożarów tlących (piroliza

drewna, tlenie bawełny, początkowe spalanie papieru), otwartych

(np. drewna), cieczy itp. W optycznych punktowych czujkach dymu

impulsowe źródło promieniowania podczerwonego jest izolowane przez

komorę pomiarową od odbiornika tego promieniowania. Dobrze reagują

na dym widzialny, dlatego umożliwiają rozpoznawanie pożarów tlących,

podczas których powstaje jasny dym, np. z pirolizy drewna, początków

spalania papieru, pożarów tworzyw sztucznych itd. Dociera do czujek

na zasadzie unoszenia się przez rozgrzane powietrze (metoda stosowana

w większości systemów sygnalizacji pożaru) lub też może być pobierany

do analizy przez specjalne układy ssące. Systemy zasysające są stosowane

w pomieszczeniach trudno dostępnych, a także w których oddziały-

wują silne pola elektromagnetyczne. Wyniesienie czujki poza obszar

oddziaływania pola, przy jednoczesnym kontrolowaniu w nim powietrza,

gwarantuje pracę bez fałszywych alarmów. Natomiast optyczne liniowe

czujki dymu na światło pochłaniane są przeznaczone do wykrywania

dymu lub/i temperatury w pomieszczeniach zamkniętych, zwłaszcza

zabytkowych lub w dużych halach. Nadają się one przede wszystkim do

ochrony pomieszczeń, w których w pierwszej fazie pożaru spodziewane

jest powstanie dymu oraz tam, gdzie ze względu na dużą powierzchnię

dozorowania należałoby zwiekszyć liczbę punktowych czujek dymu.

Zasada działania czujki polega na analizie przezroczystości optycznej

powietrza w przestrzeni pomiędzy czujką a lustrem/reflektorem. Ma ona

wbudowane układy automatycznej kompensacji zabrudzenia własnego

układu optycznego i kompensacji wpływu warunków otoczenia powo-

dujące, iż zachowuje stałą czułość i zdolność do wykrywania zagrożenia

pożarowego przez długi czas.

Czujki płomienia.

Wykorzystano w nich absorbent, pochłaniający słabe

promieniowanie ultrafioletowe zawarte w płomieniach. Zasada działania

tego typu detektora oparta jest na wykorzystaniu efektu fotoelektryczne-

go wyładowania lawinowego elektronów pod wpływem promieniowania

ultrafioletowego.

Ręczne ostrzegacze pożarowe (nieautomatyczne)

. Stanowią uzu-

pełnienie czujek, uruchamia się je ręcznie – przez wcisnięcie przycisku.

Instalowane są głównie w ciągach komunikacyjnych. Wyposażone w ele-

ment sygnalizacyjny optyczny, potwierdzający przyjęcie przez centralkę

informacji o pożarze.

Urządzenia uzupełniające

. Do urządzeń uzupełniających stosowanych

w instalacjach sygnalizacji pożaru zalicza się gniazda czujek, wskaźniki

działania czujek, adaptery czujek konwencjonalnych, izolatory zwarć,

komory powietrzne czujek dymu.

Prawie wszystkie czujki montowane są w gniazdach (adresowalnych lub

nie), co umożliwia łatwą ich wymianę. Producenci urządzeń opracowują

typoszeregi gniazd, zależnie od sposobu ich montowania: na tynku lub

pod nim, wiszące, szczelne, iskrobezpieczne itp. Gniazda lub czujki mają

optyczne wskaźniki działania, które pomagają w łatwiejszej lokalizacji

działającego detektora. Wskaźniki uruchamiania czujek mocowane są

nad drzwiami pomieszczeń, w których znajduje się czujka lub ich grupa,

instaluje się je też do czujek montowanych w miejscach niewidocznych,

np. w przestrzeni międzystropowej.

PATRON

TEMATU

Starkam

www.starkam.pl

Ochronaprzeciwpożarowawhalachprzemysłowych –wymagania, zabezpieczenia, rozwiązania technologiczne