Ocieplenie wielorodzinnego budynku mieszkalnego – wymagania formalne
38
technologii, eliminacji mostków termicznych (warstwa izolacji jest cią-
gła), szerokiej gamy kolorystycznej warstwy wykończeniowej, możliwości
stosowania różnych granulacji i faktur oraz konkurencyjnej ceny.
x x x
Wymagania wobec systemów ETICS
System ociepleń, stanowiący w sensie formalnym i technicznym układ
wzajemnie powiązanych ze sobą elementów, jest wyrobem budowla-
nym, którego definicja znajduje się m.in. w Rozporządzeniu Parlamentu
Europejskiego i Rady Europy (UE) nr 305/2011 (tzw. CPR), w art. 2 pkt 1
i dodatkowo doprecyzowana jest w art. 2 pkt 2. Zatem zgodnie z art. 2
pkt 1 wyrób budowlany to „[...] każdy wyrób lub zestaw wyprodukowany
i wprowadzony do obrotu w celu trwałego wbudowania w obiektach
budowlanych lub ich częściach, którego właściwości wpływają na właś-
ciwości użytkowe obiektów budowlanych w stosunku do podstawowych
wymagań dotyczących obiektów budowlanych” [2].
Definicję wymagań podstawowych (poza wspomnianym wyżej rozporzą-
dzeniem) znajdziemy także w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy Prawo budow-
lane z dnia 7 lipca 1994 r. [3]. Dotyczą one:
a) nośności i stateczności konstrukcji,
b) bezpieczeństwa pożarowego,
c) higieny, zdrowia i środowiska,
d) bezpieczeństwa użytkowania i dostępności obiektów,
e) ochrony przed hałasem,
f) oszczędności energii i izolacyjności cieplnej,
g) zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych.
Zgodnie z art. 10 wymienionej ustawy wyroby stosowane przy wyko-
nywaniu robót budowlanych muszą być we właściwy sposób wprowa-
dzone do obrotu lub udostępnione na rynku krajowym według odręb-
nych przepisów, a w przypadku wyrobów budowlanych – również
zgodnie z zamierzonym zastosowaniem. Kwestie związane z wprowa-
dzaniem wyrobów budowlanych (zatem także systemów ociepleń) do
obrotu i ich udostępnianiem opisane są szczegółowo w Ustawie z dnia
16 kwietnia 2004 r. o wyrobach budowlanych [8] oraz w jej aktach
wykonawczych. Owo wprowadzenie do obrotu możliwe jest do zrea-
lizowania w dwóch podstawowych wariantach: w tzw. systemie euro-
pejskim (w ramach którego znakuje się wyroby znakiem CE – rys. 2a)
oraz krajowym (w ramach którego wyroby budowlane znakowane są
znakiem budowlanym B – rys. 2b). W każdym z tych wariantów zdefi-
niowano obowiązki i odpowiedzialności poszczególnych uczestników
procesu (np. producentów) wprowadzania wyrobu budowlanego do
obrotu. W zależności od wybranego systemu stosowane są odpowied-
nie procedury i dokumentacja. W przypadku wprowadzania do obrotu
systemu ociepleń w wariancie europejskim podmiot realizujący to przed-
sięwzięcie (najczęściej producent) zobowiązany jest do uzyskania dla
niego Europejskiej Oceny Technicznej i dopiero po spełnieniu jej wyma-
gań (m.in. musi zdobyć certyfikat zgodności Zakładowej Kontroli Pro-
dukcji) może wystawić dokument w postaci deklaracji właściwości użyt-
kowych dla tego systemu, a następnie oznakować wprowadzany wyrób
znakiem CE. Wprowadzenie systemu ociepleń do obrotu w wariancie
europejskim daje możliwość jego oferowania na rynku UE.
Podmiot realizujący ten proces (producent) w wariancie krajowym zob-
ligowany jest, zgodnie z przepisami obowiązującymi od początku roku
2017, do uzyskania dla niego Krajowej Oceny Technicznej (do nie-
dawna aprobaty technicznej). Następnie, po spełnieniu wymagań opisa-
nego w tym dokumencie systemu oceny zgodności (m.in. uzyskaniu
certyfikatu Zakładowej Kontroli Produkcji), może dopiero wystawić
dokument w postaci krajowej deklaracji właściwości użytkowych dla tego
systemu i oznakować wyrób znakiem budowlanym B. Wprowadzenie
systemu ociepleń do obrotu w wariancie krajowym daje możliwość jego
oferowania na rynku polskim.
Należy jednocześnie podkreślić, że wszystkie systemy ociepleń wpro-
wadzone do obrotu przed niedawną zmianą przepisów, mające ważne
aprobaty techniczne, po spełnieniu przez oferujących je systemodaw-
ców określonych wymagań formalnych, mogą być niezmiennie, bez
żadnych przeszkód sprzedawane i wykorzystywane na rynku krajowym.
Warto w tym miejscu nadmienić, że zgodnie z obowiązującymi w Polsce
przepisami techniczno-budowlanymi (w szczególności rozporządzeniem
o warunkach technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich
usytuowanie [1]) przy stosowaniu wyrobów budowlanych na elewacjach
obiektów mieszkalnych konieczne jest spełnienie dodatkowych wyma-
gań, np. odnośnie rozprzestrzeniania ognia.
Podejmując się ocieplenia nowego budynku lub termomodernizacji ist-
niejącego, należy zakupić i zastosować tylko komponenty występujące
w zestawie objętym odpowiednio: Krajową Oceną Techniczną (wcześ-
niej krajową aprobatą techniczną) lub Europejską Oceną Techniczną
(wcześniej Europejską Aprobatą Techniczną), uzyskaną przez danego
systemodawcę – producenta. W skrócie, możliwe jest użycie komplet-
nego systemu firmowanego przez danego producenta. Mieszanie kom-
ponentów (np. klejów do mocowania izolacji termicznej i klejów do
wykonywania warstwy zbrojonej, siatek zbrojących, tynków, opcjonal-
nie farb) pochodzących od różnych producentów jest niezgodne z pra-
wem (wykrycie takiego przypadku kwalifikuje dane rozwiązanie do usu-
nięcia z elewacji), a także uniemożliwia ubieganie się o gwarancję,
a nawet w przypadku jej wystawienia, blokuje skorzystanie z uprawnień
w ramach niej przysługujących, czyli formalnie skutkuje utratą gwarancji.
Z roku na rok jednak rośnie świadomość wykonawców i inwestorów,
a ilość tzw. składaków spada.
rys. archiwum SSO
Rys. 1. System ociepleń ETICS – elementy i schematyczny układ warstw
Rys. 2. Typy oznaczeń wyrobów budowlanych: a) znak CE, b) znak budowlany B
płyta
izolacyjna
płyta
izolacyjna
warstwa
zbrojona
wyprawa
tynkarska
wyprawa
tynkarska
podkład
gruntujący
siatka zbrojąca
z włókna szklanego
siatka zbrojąca
z włókna szklanego
podkład
gruntujący
łącznik
mechaniczny
łącznik
mechaniczny
ściana
ściana
warstwa
zbrojona
zaprawa
klejąca
zaprawa
klejąca
a)
b)
