Obiekty Sakralne 2015
w obrębie oddziaływania każdego głośnika (patrz „odległość
krytyczna”). Jednak tu pojawia się problem związany z powol-
nym rozchodzeniem się fali dźwiękowej, której prędkość jest
setki tysięcy razy mniejsza niż sygnału elektrycznego dostarcza-
nego do głośnika. W połowie kościoła nasz organ słuchu bez-
błędnie wychwyci najpierw głos kapłana z głośnika, a krótko
potem jego naturalny, dobiegający od strony ołtarza (lub odda-
lonego głośnika). W konsekwencji obraz dźwiękowy zostaje
rozwarstwiony i dodatkowo rozmyty przez pogłos. Przy odle-
głościach między głośnikami większych niż 15 m pojawia się
wyraźne echo, które jest wynikiem docierania tego samego
dźwięku z dwóch źródeł w różnym czasie.
Klasycznym przykładem rozbieżności w dochodzeniu dźwięku
jest sytuacja, w której śpiew z wokalowego mikrofonu organisty
trafia z głośników do zgromadzonych osób prędzej niż naturalny
dźwięk organów umiejscowionych w tylnej części kościoła. Wów-
czas osobno słyszymy zarówno śpiew organisty, muzykę i nieza-
leżnie śpiew ludu.
Wyrównaniu dźwięków służą cyfrowe linie opóźniające, odpo-
wiednio różnicujące czas docierania sygnału do różnorodnie roz-
mieszczonych głośników, synchronizując w ten sposób obraz
dźwiękowy, który staje się bardziej spójny, a dźwięk znacznie
lepiej zrozumiały.
Rząd co najmniej ośmiu lub więcej głośników szerokopasmo-
wych, ułożonych w pionowej kolumnie i odpowiednio od siebie
oddalonych, tworzy tzw. „źródło liniowe”, popularnie zwane
kolumnami LineArray. Charakteryzują się one dużą kierun-
kowością (w płaszczyźnie pionowej), która zwiększa się wraz
z długością kolumny, sięgającej nawet kilku metrów. Przy czym
zapewniają one na ogół bardzo szeroki, poziomy kąt pokrycia.
Kolumny LineArray emitują średni poziom SPL i stosowane są
w pogłosowych przestrzeniach o niewielkim poziomie hałasu,
czyli w warunkach, jakie możemy spotkać w kościołach.
Dlatego właśnie w celu przekazu wzmacnianego słowa na
dużym obszarze kubatury obiektu od lat z powodzeniem sto-
sowane są odpowiednio długie kolumny głośnikowe (fot. 4).
Przy czym długość kolumny głośnikowej jest tu bardzo istotna,
bowiem warunkuje jej kierunkowość, która zwiększa się wraz
z jej wymiarami. Warto pamiętać, że pokrycie dźwiękiem
dużego obszaru wymaga odpowiedniego nachylenia tak dłu-
giej kolumny, co nie jest praktycznym rozwiązaniem. Poza tym
jej tylna część emituje fale, które odbijają się od ściany i tworzą
dodatkowe „pole pogłosowe”.
rys. B. Leszko (2)
Rys. 6. a) Klasyczna kolumna LineArray emitująca tylną falę w niekorzystnym kierunku;
b) Kolumna LineArray z DSP do sterowania nachyleniem fali dźwiękowej
a)
b)
odbite faledźwiękowe,pochodzą-
ce z tylnej części kolumnynachylo-
nejna słuchaczy, tworządodatko-
we „polepogłosowe”
nachylenie falpowodu-
je, że skierowane sąone
na słuchaczy inie tworzą
„polapogłosowego"
REKLAMA
