37
Beton Prefabrykowany 2015
i elewacyjną (grub. 7–10 cm) – mają umieszczoną izolację termiczną
z wełny mineralnej, styropianu lub styroduru o grubości dobranej tak,
by zapewniała odpowiednią izolacyjność cieplną przegrody (6–20 cm,
a nawet więcej). Poszczególne warstwy są łączone zbrojeniem z tzw.
drabinek lub z wykorzystaniem szpilek i strzemion kotwiących bądź
za pomocą kotew płaskich lub pierścieniowych. Rozwiązanie to jed-
nak wymaga poprawnego zaprojektowania i precyzyjnego wykonania
izolacji przeciwwilgociowych, by ograniczyć do minimum możliwość
podciągania kapilarnego. Dostępne są także technologie, w których
wytwarza się ściany z wbudowanym fabrycznie rusztem do mocowa-
nia płyt gipsowo-kartonowych wewnątrz budynku, a nawet stelażem
pod grzejniki i szafki kuchenne. Prefabrykowana nowa „wielka płyta”
z warstwą izolacji ma bardzo dobre parametry – porównywalne,
a czasem nawet lepsze niż ściana warstwowa wykonywana w techno-
logii tradycyjnej, murowanej.
Ciekawym rozwiązaniem – znajdującym się w fazie wdrażania – jest
wykorzystanie do produkcji elementów prefabrykowanych szkła spie-
nionego, często stosowanego jako izolacja termiczna. Jest to materiał
kilkanaście razy lżejszy od tradycyjnych kruszyw – metr sześcienny
waży tylko 150–350 kg, co znacznie zmniejsza masę prefabrykatu.
Dzięki porowatej strukturze szkło piankowe pozwala podwyższyć
izolacyjność termiczną, akustyczną i ogniową wyrobów bez użycia
dodatkowych materiałów, a także bez obniżenia parametrów wytrzy-
małościowych. Jednocześnie wykonane elementy mają większą odpor-
ność na chemiczną i biologiczną agresję środowiskową.
Do wytwarzania ścian prefabrykowanych można zastosować nawet
bardzo skomplikowane formy, które pozwalają na wykonywanie otwo-
rów o dowolnych kształtach i wymiarach (np. drzwiowych, okiennych,
technologicznych) oraz zabudowanych kanałów do prowadzenia insta-
lacji. Dokładność produkcji elementów (według szczegółowego pro-
jektu) pozwala na zamówienie stolarki nawet przed wybudowaniem
domu, bez ryzyka, że ościeżnice nie będą pasować. Zastosowanie ele-
mentów prefabrykowanych eliminuje powstawanie mostków cieplnych,
zwłaszcza wokół otworów okiennych i drzwiowych.
Prefabrykowane stropy płytowe
W budynkach mieszkalnych ze względu na możliwość ograniczenia
kosztów, przyspieszenie prac i prostszy montaż coraz częściej – obok
stropów gęstożebrowych – wykorzystuje się stropy płytowe. Wśród
nich wyróżnia się stropy z płyt pełnych zbrojonych i sprężanych lub
kanałowych z betonu sprężonego (strunobetonowe). Popularne są także
te z prefabrykowanych płyt typu filigran z wbetonowanym zbrojeniem
(tradycyjnym lub sprężonym), na które, po ułożeniu, wylewa się odpo-
wiedniej grubości warstwę nadbetonu. Płyty te nie wymagają podpar-
cia tymczasowego, co znacznie ułatwia ich montaż. To tzw. technologia
mieszana, hybrydowa – łącząca technologię monolityczną z prefabry-
kacją. Warto nadmienić, że stropy kanałowe mogą przekrywać jedynie
konstrukcje o kształcie prostokątnym. Większe możliwości dają płyty
stropowe pełne lub typu filigran. Wytwarzane są niemal w dowolnym
kształcie i wymiarach (nawet o rozpiętości do 12 m). Co istotne, można
w nich także wykonywać otwory. Ważne jest, by dobrać odpowied-
nie zbrojenie i grubość stropu do jego rozpiętości i wielkości obciążeń.
W procesie produkcji elementu możliwe jest np. umieszczenie dodat-
kowego zbrojenia na przebicie (w strefie przysłupowej, dla punkto-
wego podparcia stropu) za pomocą specjalnych rusztów. Do wykonania
stropów stosuje się również płyty z betonu komórkowego (najczęściej
w domach o ścianach zbudowanych z tego materiału). Umożliwiają one
przekrycie stropu o skomplikowanym kształcie.
fot. Baumat
Fot. 1. Produkcja prefabrykowanych elementów z betonu
fot. Jordahl & Pfeifer (3)
Fot. 2. Elementy do łączenia warstw w ścianach warstwowych (od lewej: kotew płaska i pierścieniowa,
strzemię kotwiące)
fot. PBM Scanbet
Fot. 3. Prefabrykowane stropy typu filigran
fot. Konbet Poznań
Fot. 4. Montaż sprężonych płyt stropowych
