Stropy z elementów prefabrykowanych
28
Ciekawym rozwiązaniem, funkcjonującym na polskim rynku od kilku
lat, jest stosunkowo niska stalowa belka Deltabeam
®
firmy Peikko o tra-
pezowym przekroju skrzynkowym. Została zaprojektowana tak, aby
w fazie montażu umożliwić bezpośrednie opieranie na jej półkach dolnego
pasa prefabrykowanych płyt kanałowych. Wprzeciwieństwie do wcześniej
już stosowanych stalowych belek kapeluszowych, Deltabeam
®
są wypeł-
niane betonem na etapie budowy obiektu, co sprawia, że stają się stalowo-
-betonowymi elementami zespolonymi [11]. Oprócz belki typu Delta-
beam
®
istnieje szereg innych rozwiązań konstrukcyjnych dla dźwigarów
wsporczych płyt kanałowych. Można do nich zaliczyć: kapeluszową belkę
zespoloną, stalowy przekrój dwuteowy typu IFB czy chociażby prefabry-
kowaną belkę o przekroju poprzecznym odwróconej litery T. Wszystkie
połączenia płyta-dźwigar, w których przekrój belki jest równy wysoko-
ści płyty lub nieznacznie od niej wyższy, noszą nazwę konstrukcji Slim
Floor. Ważnym zagadnieniem projektowym dla tego typu konstrukcji jest
uwzględnienie wpływu podatności dźwigara na pracę płyty kanałowej.
Możliwość jednoczesnego wykorzystania wysokiej nośności na zginanie
przy pokaźnych rozpiętościach pozwoliła w krajach Europy Zachodniej
i USA zastosować płyty kanałowe w budownictwie komunikacyjnym
(np. małe kładki i mostki). Elementy te wykorzystuje się również, jako
ściany zewnętrzne oraz moduły ekranów akustycznych [12].
Coraz częściej producenci płyt kanałowych oferują także struno‑
betonowe płyty pełne (tzw. płyty HM) o wysokościach nominal-
nych 200–300 mm i rozpiętości dochodzącej do 20 m. Brak kana-
łów pozwala na produkcję płyt o niemal dowolnej szerokości z zakresu
600–1200 mm. Pełny przekrój poprzeczny tych sprężonych elementów
generuje większy ich ciężar własny, ale gwarantuje także możliwość prze-
noszenia większych sił tnących, szczególnie obciążeń skupionych [13].
Obok prefabrykatów wielkopłytowych dużą popularnością cieszą się
także żelbetowe stropy zespolone złożone z cienkiej płytki (o grubości
od 5 do 7 cm), tzw. szalunku traconego, oraz nanoszonej na budowie
warstwy nadbetonu. Przykładami takich rozwiązań są powszechnie
stosowane w Polsce żelbetowe stropy typu filigran oraz 2K. Zbrojenie
główne prefabrykowanych płyt szalunkowych stanowią pręty podłużne,
natomiast poprzeczne odgrywa jedynie rolę zbrojenia rozdzielczego [14].
Prefabrykaty te, o szerokości 0,6–2,4 m, osiągające najczęściej rozpię-
tość do 7,8 m, traktuje się jako elementy pracujące jednokierunkowo.
Stropy noszące w Polsce nazwę 2K są odmianą konstrukcji wykony-
wanych na krzyżowo zbrojonych szalunkach traconych. W kierunku
poprzecznym do długości płyty, momenty zginające w stykach elemen-
tów przenoszone są przez układ dwóch krawędziowych belek ukrytych,
zawierających przykrawędziowe pionowe zbrojenie zespalające, połączone
siatką zbrojeniową układaną na styku płyt szalunkowych. W obydwu
rozwiązaniach w płycie prefabrykatu zatopione są prętowe kratownice
przestrzenne, które mają za zadanie usztywnić prefabrykat podczas skła-
dowania, transportu i montażu, a także stanowią zbrojenie styku na ści-
nanie podłużne (zespolenie z nadbetonem) [15]. W przypadku stropów
zespolonych na szalunkach traconych, podobnie jak w tradycyjnych pły-
tach monolitycznych, można stosować różne rozwiązania konstrukcyjne
w celu ograniczenia ich ciężaru własnego. Wwielu krajach popularne są
stropy typu Bubble Deck, mające kuliste wkładki z tworzywa sztucz-
nego. Na świecie od lat skutecznie stosowane są również rozwiązania ze
styropianowymi wkładami odciążającymi (w Polsce odmianą tego typu
stropu jest filigran PSKJ-S) [9].
Ciekawym rozwiązaniem konstrukcyjnym, opatentowanymw roku
2003 wNiemczech, jest znany pod nazwą Celtic sprężony strop płaski
z płytami kanałowymi, których końce podparte są na zintegrowanych
sprężonych podciągach monolitycznych. Płyty zaś wykonywane są wraz
z deskowaniem traconym i poprzecznym zbrojeniem zszywającym pod-
ciągu. Po ich rozmieszczeniu w osiach zintegrowanych podciągów układa
się cięgna sprężające, a następnie warstwę betonu uzupełniającego, zapew-
niającego ciągłość przenoszonych obciążeń. Górna warstwa płyty, znajdu-
jąca się na deskowaniu traconymmoże być prefabrykowana lub monoli-
tyczna. Wcelu redukcji ciężaru własnego stosuje się ponadto lekkie wkładki
styropianowe. Przestrzeń między warstwą dolną i górną może pełnić funk-
cję kanału na przewody instalacyjne. Stropy tego typu wykonuje się najczęś-
ciej do rozpiętości 10 m, przy której ich nominalna wysokość wynosi ok.
40 cm. Składa się ona z dwóch warstw – górnej i dolnej – po 10 cm każda
oraz 20 cm pustej przestrzeni między nimi [16].
Stropy gęstożebrowe
Technologia prefabrykacji znalazła również zastosowanie w realizacji stro-
pów dla mniejszych obiektów kubaturowych – użyteczności publicznej
lub budynków mieszkalnych. Obecnie w Polsce rozwinęły się systemy
gęstożebrowych stropów belkowo-pustakowych, w których belki są ele-
mentami prefabrykowanymi, żelbetowymi lub sprężonymi. Zaletą tej
fot. Peikko Polska
Fot. 4. Belka zespolona Deltabeam®
Fot. 5. Prefabrykowany strop typu filigran
fot. Przedsiębiorstwo Budowlano-Montażowe Scanbet
