30
praktyka projektowa
wykorzystanie wizualizacji architektonicznej
red. Omont Henri Auguste
(źródło: Bibliothèque Nationale,
Paryż).
2.
Zbliżenie siedmiu półkolistych
motywów (prawdopodobnie chat
krytych trzciną), wykonanych
przez przedstawiciela jednej
z kultur późnego paleolitu,
zwanej magdaleńską
(źródło: patrz bibliografia).
3.
Karta przedstawiająca maison
d'un horloge – zwierzę w kształ-
cie litery S, oraz opis konstrukcji
zegara (źródło: „Album de Villard
de Honnecourt, architecte du
XIII siècle”, manuskrypt,
rysunków architektonicznych. Wspomina o tym np. Euklides
(ok. 300 rok p.n.e.). Grecy, a później i Rzymianie, projektując,
prawdopodobnie przedstawiali na szkicach zarysy budynków
oraz profile kolumn i ornamentów. Ogromne założenia
przestrzenne starożytnego Rzymu – termy, fora cesarskie
czy pałace – wymagały wykonania szczegółowych planów.
O umiejętności ich sporządzania może świadczyć zachowana
we fragmentach Forma Urbis Romae (marmurowa mapa
Rzymu), powstała między 203 a 211 rokiem n.e. Umieszczona
na ścianie Świątyni Pokoju, była na tyle dokładna, że ukazywała
rzuty niemal każdego obiektu sakralnego czy publicznego.
Pomiędzy 27 a 13 rokiem p.n.e. Witruwiusz, rzymski architekt,
napisał jedno z pierwszych dzieł poświęconych temu zagad-
nieniu. Traktat „De architectura libri decem” („O architektu-
rze ksiąg dziesięć”) poruszał imponującą liczbę problemów
Jeden z ważniejszych tropów w rozwoju technik wizuali-
zacji prowadzi do starożytnego Egiptu. W rękach architek-
tów spoczywał pośmiertny los faraona – odpowiedzialność
łączyła się z koniecznością planowania ogromnych inwe-
stycji. Istnieją świadectwa wskazujące na posługiwanie się
modelem podczas projektowania i budowy – taką rolę
mogły pełnić małe piramidy w Gizie czy wapienny grobo-
wiec odnaleziony w piramidzie Amenemhata III w Dahszur.
Rozwój rysunków architektonicznych wspomogło również
pismo hieroglificzne. Piktogramy w czasach Starego Państwa
(4400–2466 rok p.n.e.) uzupełniono o symbole, zaś w okre-
sie amarneńskim (1375–1350 rok p.n.e.) po raz pierwszy na
jednym szkicu połączono rzut z elewacją obiektu.
W literaturze starożytnej Grecji zachowały się wzmian-
ki świadczące o istnieniu jednolitego systemu tworzenia
3
2
warsztat architekta
