34
Postęp cywilizacyjny oraz rozwój technologii informatycznych
w drugiej połowie XX wieku zrewolucjonizowały pracę archi-
tektów. Choć pierwsze doświadczenia z maszynami cyfrowymi
nie zapowiadały przewrotu – sprzęt był zbyt drogi, za wolny
i zajmował za dużo miejsca – to wkrótce na stałe zagościły one
we wszystkich pracowniach. Monitory zastąpiły deski kreślar-
skie, a grafika komputerowa wspomogła umiejętności rysun-
kowe. Zasadnicze fazy powstawania dokumentacji budowlanej
zostały zdominowane przez specjalistyczne oprogramowanie
przeznaczone do wykonywania konkretnych zadań.
Komputeryzacja projektowania architektonicznego nadal postę-
puje. Pierwsze zastosowania technologii CAD (ang.
computer
aided design
) służyły usprawnieniu procesu tworzenia rysun-
ków technicznych. Wciąż udoskonalane oprogramowanie oraz
nowo powstające aplikacje pozwalają dziś – po pierwsze – na
niezwykle realistyczne odwzorowanie planowanej przestrzeni
w rzeczywistości wirtualnej (wizualizacje, animacje, wirtualne
spacery), po drugie – na dużo bardziej zaawansowane projek-
towanie parametryczne, w ramach którego komputer, dzięki
specjalnie opracowanym skryptom, pozwala przełożyć zmie-
niające się w elastyczny sposób wartości liczbowe (parametry)
na formy geometryczne. Przenosi to twórczość architektonicz-
ną w inny wymiar – bezpośredni wpływ na ostateczny kształt
budynku mogą mieć takie czynniki, jak: naturalne oświetlenie,
analiza ruchu powietrza, symulacja zachowania tłumu, teo-
ria chaosu czy procesy mikrobiologiczne. Specjalistyczne
narzędziem w procesie tworzenia. Atutem jest możliwość
szybkiego uchwycenia idei, zanotowania pomysłu i pierwszej,
autorskiej weryfikacji jego przydatności. Szkic pozwala spojrzeć
na projektowany obiekt z innej perspektywy, ocenić jego siłę
przekazu, wypróbować różne warianty rozwiązań materia-
łowych i kolorystycznych. Jest też zapisem pełnym emocji,
subiektywnym i niepowtarzalnym. Choć dziś również etap
koncepcyjny często przenoszony jest do przestrzeni wirtualnej,
rysunek odręczny pozostaje niezastąpionym, najszybszym ogni-
wem łączącym wyobraźnię twórcy z rzeczywistością.
W praktyce projektowej można wyróżnić cztery etapy powsta-
wania dokumentacji technicznej obiektu. Na każdym z nich
Szkic (lub komputerowa wizualizacja architektoniczna) pełni
odmienną rolę (rys. 6):
• kreacja – powstają pierwsze zarysy, tzw. rysunki zalążkowe, jak
trafnie nazwał je Marian Fikus; to swoiste kody DNA przyszłego
projektu, często niezrozumiałe dla innych, bardzo emocjonalne,
tworzone w sposób charakterystyczny dla danego projektanta;
• koncepcja – na tym etapie rysunki pomagają nawiązać poro-
zumienie z klientem, na ich podstawie można omówić kwestie
związane z formą i funkcją obiektu;
• projekt – dopracowane wizualizacje finalne pozwalają inwe-
storowi wypromować budynek; wykonuje się je najczęściej po
zakończeniu procesu projektowego;
• realizacja – wizualizacje rozwiązań technicznych, wspomaga-
jące proces budowy.
6
6.
O.M. Ungers, Muzeum
Architektury we Frankfurcie, faza
pierwsza: szkice zalążkowe, faza
druga: koncepcja (aksonometria)
(źródło: patrz bibliografia: M. Fikus).
warsztat architekta
wykorzystanie wizualizacji architektonicznej
praktyka projektowa
