92
Wymagania prawne dotyczące instalacji elektrycznych i teleinformatycznych
• zlokalizowane w pobliżu drzwi wejściowych do mieszkań telekomu-
nikacyjne skrzynki mieszkaniowe, służące do umieszczenia zakończeń
kabli oraz urządzeń aktywnych lub pasywnych, a także odpowiadające
za dystrybucję sygnału telekomunikacyjnego;
• światłowodowa infrastruktura telekomunikacyjna budynku (łącząca
poszczególne lokale z publiczną siecią telekomunikacyjną), złożona
z przełącznicy światłowodowej, kabli światłowodowych i osprzętu
instalacyjnego;
• antenowa instalacja zbiorowa służąca do odbioru naziemnych/sate-
litarnych cyfrowych programów telewizyjnych i radiofonicznych;
• okablowanie z parowych kabli symetrycznych wraz z osprzętem
instalacyjnym i urządzeniami telekomunikacyjnymi;
• okablowanie wykonane z kabli współosiowych wraz z osprzętem
instalacyjnym i urządzeniami telekomunikacyjnymi, łączące przełącz-
nicę kablową zlokalizowaną w punkcie połączenia z publiczną siecią
telekomunikacyjną z zakończeniami kabli w mieszkaniowych skrzyn-
kach telekomunikacyjnych;
• maszt usytuowany na dachu budynku (lub obok niego) wraz
z odpowiednim przepustem kablowym do wnętrza obiektu, przystoso-
wany do umieszczenia anten przedsiębiorców telekomunikacyjnych,
świadczących usługi telekomunikacyjne drogą radiową.
Rozporządzenie [2] określa także wymagania, jakie musi spełniać
ww. punkt połączenia instalacji telekomunikacyjnej z publiczną
siecią telekomunikacyjną określony jako „punkt styku – PS”.
Spełnienie tych wytycznych jest stosunkowo proste w nowo projekto-
wanych budynkach, natomiast trudności mogą wystąpić w istnieją-
cych podlegających modernizacji. Wynika to z faktu, iż zgodnie
z § 192f punkt połączenia instalacji telekomunikacyjnej z siecią
publiczną powinien być usytuowany na pierwszej kondygnacji
podziemnej lub pierwszej nadziemnej budynku w odrębnym
pomieszczeniu spełniającym wymagania określone w § 97 [2].
Zgodnie z § 97 [2] jego wysokość nie może być mniejsza niż 2 m,
a wysokość drzwi i przejść pod przewodami instalacyjnymi powinna
wynosić w świetle co najmniej 1,9 m.
Z myślą o budynkach istniejących w rozporządzeniu zawarto odstęp-
stwo. Zgodnie z nim w przypadku braku możliwości zapewnienia
takiego pomieszczenia punkt styku może być usytuowany w szafce
telekomunikacyjnej wyposażonej w instalację i urządzenia elek-
tryczne. Jej wymiary powinny być na tyle duże, aby można było
w niej pomieścić urządzenia kilku operatorów. Ponadto musi być
zabezpieczona przed wpływem niekorzystnych czynników zewnętrz-
nych oraz przed osobami nieupoważnionymi, a jednocześnie łatwo
dostępna dla obsługi technicznej. Punkt należy oznakować w spo-
sób jednoznacznie określający przedsiębiorców telekomunikacyjnych
z niego korzystających.
Pomieszczenie lub szafka ma umożliwiać montaż szafek telekomuni-
kacyjnych, urządzeń i osprzętu instalacyjnego. Usytuowanie punktu
musi pozwalać (na zasadzie równego dostępu) przedsiębiorstwom
telekomunikacyjnym na wykonanie przyłączy do instalacji teleko-
munikacyjnej w budynku. Zamontowane w punkcie przełącznice
powinny zapewniać możliwość wielokrotnego podłączania i odłącza-
nia zewnętrznej sieci telekomunikacyjnej od instalacji wewnętrznych
w budynku. W myśl zapisów zawartych w ustępie 2 § 192f WT roz-
mieszczenie przewodów i urządzeń telekomunikacyjnych w budynku
nie może powodować kolizji oraz niekorzystnego oddziaływania na
inne instalacje. Ponadto instalacje telekomunikacyjne muszą być
bezpieczne dla osób korzystających z części wspólnych budynku.
Zgodnie z ustępem 3. tego samego paragrafu w instalacji teleko-
munikacyjnej należy stosować urządzenia ochrony przed przepię-
ciami oraz, w miarę potrzeby, także wyłączniki nadmiarowo-prądowe,
zabezpieczające instalację przed przeciążeniem. Elementy instalacji
wyprowadzone ponad dach trzeba umieścić w strefie chronionej przez
instalację piorunochronną lub, w przypadku braku zewnętrznej insta-
lacji piorunochronnej, bezpośrednio uziemić. Instalacje antenowe
wychodzące ponad dach oraz dłuższe ciągi instalacji antenowych
w budynkach przekraczające długość 10 m powinny mieć ochron-
niki zabezpieczające od przepięć powodowanych przez bezpośrednie
i pośrednie wyładowania atmosferyczne.
W WT zawarto także odpowiednie zapisy dotyczące usług teleko-
munikacyjnych, m.in. transmisji informacji poprzez szerokopas-
mowy dostęp do internetu oraz programów telewizyjnych i radiofo-
nicznych, w tym telewizji cyfrowej wysokiej rozdzielczości, realizowa-
nych przez różnych dostawców. Ustęp 4 w § 192f nakazuje stoso-
wanie rozwiązań gwarantujących możliwość wymiany lub montażu
odpowiedniej liczby elementów tych instalacji, a także montaż dodat-
kowej infrastruktury telekomunikacyjnej bez naruszania konstrukcji
budynku.
W rozporządzeniu określono parametry włókien światłowodowych
(m.in. tłumienność, pasma przenoszenia), łączących przełącznicę
w punkcie styku z odbiorcami sygnału w lokalach mieszkalnych.
W dalszej części tego paragrafu zawarto szczegółowe wytyczne doty-
czące stosowanych kabli, anten, przełączników, wzmacniaczy itp.
W ustępie 10 zawarto zalecenie, aby jeden z kabli doprowadzonych
do skrzynki mieszkaniowej był przeznaczony na potrzeby świadcze-
nia usług telekomunikacyjnych, w tym szerokopasmowego dostępu
do internetu. Ustęp 12 zawiera postanowienie nakazujące prowadzić
główne ciągi instalacji telekomunikacyjnej poza mieszkaniami i loka-
lami użytkowymi oraz innymi pomieszczeniami, których sposób eks-
ploatacji może spowodować przerwy lub zakłócenia przekazywanego
sygnału. Jest to zapis podobny do treści zawartej w ustępie 2 § 186,
dotyczącego instalacji elektrycznych.
Ustęp 13 w § 192f [2] wskazuje, iż w dostępnych dla ludzi miejscach,
w których znajdują się zakończenia włókien światłowodowych, należy
w widoczny sposób umieszczać oznakowanie ostrzegające przed nie-
widzialnym promieniowaniem optycznym. Może to być tabliczka
z odpowiednim napisem.
Wykonanie instalacji
Zaprezentowane powyżej przepisy m.in. nakładają na inwestorów
obowiązek wyposażenia wielorodzinnych budynków mieszkalnych
w zbiorcze instalacje do odbioru programów naziemnych radiowych
DAB i telewizyjnych DVB-T oraz instalacji satelitarnej dla dwóch
anten satelitarnych. Anteny do odbioru analogowego sygnału radio-
wego w zakresie częstotliwości 88–108 MHz, radiowo-telewizyjnej
dla zakresu VHF 174–230 MHz, służącej do odbioru radia cyfro-
wego DAB oraz naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T, anteny UHF na
pasmo 470–860 MHz również dla naziemnej telewizji cyfrowej DVB-T.
Dla odbioru sygnałów satelitarnych należy zainstalować dwie anteny
satelitarne o średnicy minimum 1200 mm. Zamiast dwu odrębnych
czasz można zastosować jedną, zwaną potocznie ZEZEM, o konstruk-
cji umożliwiającej wykorzystanie jednej anteny do odbioru sygnałów
z dwóch satelitów i wyposażonej w dwa konwertery.
