62
Naprawa betonowych posadzek przemysłowych
•
jeżeli chcemy uzyskać prawidłową, zamierzoną pierwotnie trasę
przebiegu szczelin, istniejące rysy należy scalić poprzez wypełnienie
ich sztywnym materiałem (najlepiej żywicą epoksydową), celem trwa-
łego połączenia zarysowanych elementów posadzki. Przed wypeł-
nieniem pęknięć żywicą należy je dokładnie oczyścić i posmarować
środkiem gruntującym, a w sytuacji kiedy rysa wykazuje charakter
dynamiczny, zszyć szczeliny klamrami stalowymi. Przy wyborze takiego
rozwiązania konieczne jest wykonanie nowych nacięć w miejscach
przewidzianych projektem i wypełnienie ich trwale elastycznym kitem,
zapewniającym prawidłową pracę szczeliny;
•
jeśli powstanie niezamierzonych szczelin przeciwskurczowych
nie ma znaczenia dla eksploatacji posadzki, należy je lekko naciąć
i wypełnić elastycznym kitem, aby zapobiec ich zanieczyszczeniu.
Przed umieszczeniem kitu w szczelinie, trzeba skorygować jej trasę
poprzez nacięcie piłą kątową, dokładnie oczyścić i odkurzyć pęknięcie
oraz zagruntować przeznaczonym do tego celu preparatem.
Źródła powstawania pęknięć konstrukcyjnych są bardzo zróżnicowane.
Wywołać je może np. brak prawidłowo wykonanego zagęszczenia
podłoża gruntowego pod posadzką, jego osiadanie, źle zaprojekto-
wana konstrukcja budynku, silne urazy mechaniczne czy zbyt mała
nośność podkładu betonowego. Często spotykaną przyczyną są rów-
nież warunki hydrogeologiczne występujące w miejscu lokalizacji
obiektu, w którym znajduje się posadzka. Zmienny poziom wody
gruntowej może powodować wypłukiwanie nośnych warstw gruntu
pod podłogą, w efekcie czego dochodzić będzie do powstawania
kawern i pękania nawierzchni. Jakkolwiek sposób naprawy zarysowań
konstrukcyjnych uzależniony jest od prawidłowej diagnozy ich powsta-
nia, to naprawa sprowadza się najczęściej do wyrównania trasy pęk-
nięcia widiową tarczą, wypełnienia wnętrza szczeliny szpachlówką
żywiczną i „zszycia” rysy stalowymi klamrami.
x x x
Uszkodzenia powierzchniowe
Do uszkodzeń powierzchniowych posadzek zaliczamy ubytki w wierzch-
niej warstwie posadzki, pylenie nawierzchni oraz odspojenie warstwy
wykończeniowej od podłoża. Źródłem ich powstania są najczęściej
przyczyny zewnętrzne, związane z eksploatacją posadzki, oraz wady
wykonawcze i materiałowe. Przyjęcie sposobu naprawy w odniesie-
niu do ubytków powierzchniowych uwarunkowane jest, podobnie jak
w przypadku uszkodzeń punktowych, głębokością zniszczeń. Do uzupeł-
nienia ubytków kilkumilimetrowych stosuje się najczęściej szpachlówki
żywiczne, natomiast do głębszych uszkodzeń – gotowe systemy PCC lub
beton modyfikowany polimerowo.
Pylenie posadzki betonowej bądź podłoża betonowego związane jest
najczęściej z niską wytrzymałością betonu, błędami popełnionymi
podczas realizacji lub przemarznięciem mieszanki betonowej w fazie
jej wiązania. Objawia się ono szybkim wycieraniem się nawierzchni,
powstawaniem kolein oraz obecnością warstwy pyłu betonowego na
posadzce. Poprawę właściwości użytkowych posadzki można osiągnąć
poprzez jej impregnację przy użyciu głęboko penetrującej żywicy.
Z odspojeniem się posadzki od podłoża mamy do czynienia w sytuacji,
kiedy obserwujemy brak przyczepności górnej, wykończeniowej
warstwy do znajdującego się pod nią betonu. Uszkodzenia tego
rodzaju występują we wszystkich typach nawierzchni przemysłowych,
zarówno mineralnych, jak i żywicznych. Ponieważ mają one prze-
ważnie charakter ubytku powierzchniowego, najczęściej stosowaną
metodą naprawy jest aplikacja szpachlówki żywicznej.
x x x
Niska wytrzymałość podłoża gruntowego
Uszkodzenia spowodowane niską wytrzymałością podłoża grunto-
wego często są przyczyną powstawania różnicy poziomów pomiędzy
pękniętymi fragmentami posadzki (np. osiadania jednego z nich lub
klawiszowania na krawędziach płyt). W takiej sytuacji konieczne jest
przede wszystkim ustabilizowanie podłoża i zapobieżenie dalszemu,
fot. A. Banaś (4)
Fot. 7. Przykład powierzchniowego uszkodzenia posadzki o głębokości mniejszej niż 1 cm
Fot. 8. Powierzchniowe uszkodzenie posadzki o głębokości kilku centymetrów
Fot. 9. Przykład wycierania się i pylenia posadzki betonowej
Fot. 10. Odspojenie posadzki mineralnej od podłoża
