Płyty warstwowe – wskazówki projektowe i montażowe
20
• patrząc na złącze paneli z góry można stwierdzić, że panel jest
zamocowany poprawnie do konstrukcji.
x x x
Podsumowanie
Stosowanie w budownictwie płyt warstwowych ma wiele zalet,
m.in.:
• wyroby od chwili dostarczenia do użytkownika zyskują długo-
terminową gwarancję, ponieważ są produkowane jako jedna partia
o niezmiennych i kontrolowanych właściwościach, przy zapewnieniu
stałej grubości, a także jednorodnego oporu cieplnego,
• ich izolacyjność cieplna, przez cały okres użytkowania panelu,
pozostaje praktycznie bez zmian, dzięki wbudowywaniu rdzenia
termoizolacyjnego pomiędzy metalowe okładziny,
• połączenia między płytami są zaprojektowane tak, aby zminimali-
zować współczynnik przenikania ciepła, a także zapewnić gazosz-
czelność,
• kompletny system montażowy umożliwia hermetyczne i energo-
oszczędne wykonanie dowolnej przegrody budowlanej.
Literatura:
1. PN-EN 14509:2013-12 „Samonośne izolacyjno-konstrukcyjne
płyty warstwowe z dwustronną okładziną metalową. Wyroby fabryczne.
Specyfikacje”.
2. PN-EN 13162:2013-05 „Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie.
Wyroby z wełny mineralnej (MW) produkowane fabrycznie. Specyfikacja”.
3. PN-EN 13163:2013-05 „Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie.
Wyroby ze styropianu (EPS) produkowane fabrycznie. Specyfikacja”.
4. PN-EN 13165:2013-05 „Wyroby do izolacji cieplnej w budownictwie.
Wyroby ze sztywnej pianki poliuretanowej (PUR/PIR) produkowane fabrycz-
nie. Specyfikacja”.
5. PN-EN 10346:2011 „Wyroby płaskie stalowe powlekane ogniowo w spo-
sób ciągły. Warunki techniczne dostawy”.
6. PN-EN 10169+A1:2012 „Wyroby płaskie stalowe z powłoką organicz-
ną naniesioną w sposób ciągły. Warunki techniczne dostawy”.
7. PN-EN 1990:2004 „Eurokod. Podstawy projektowania konstrukcji”.
8. PN-EN 1993-1-3:2008 „Eurokod 3. Projektowanie konstrukcji
stalowych. Część 1–3: Reguły ogólne. Reguły uzupełniające dla konstrukcji
z kształtowników i blach profilowanych na zimno”.
9. PN-ISO 1803:2001 „Budownictwo. Tolerancje. Wyznaczanie dokładno-
ści wymiarowej. Zasady i terminologia”.
Rys. 5. Zalecany sposób montażu paneli dachowych
Rys. 4. Montaż paneli ściennych
Rys. 3. Instalowanie płyt warstwowych na ścianie
rys. A. Konarzewski (3)
dachowych i ściennych oraz stropów. W projektowaniu z uwzględ-
nieniem współpracy poszycia bierze się pod uwagę sztywność
i nośność na ścinanie tarcz dachowych, ściennych i stropowych
w stosunku do całkowitego ustroju nośnego. Konstrukcje dachów,
a także stropów można traktować jako dźwigary tarczowe rozpięte
na całej długości budynku i przenoszące poprzeczne obciążenia po-
łaciowe (stężenia) na ściany szczytowe lub pośrednie ramy. Poszycia
z paneli przenoszą siły poprzeczne, elementy brzegowe są niczym
pasy dźwigara przenoszące siły rozciągające i ściskające, natomiast
panele ścienne pełnią funkcję tężników tarczowych.
Współpracujące tarcze poszycia służą przenoszeniu oddziaływań
wiatru i obciążenia śniegiem oraz innych, wynikających ze współpra-
cy poszycia ze szkieletem. Tego typu rozwiązania stosuje się przede
wszystkim w odniesieniu do budynków halowych magazynowo-
-produkcyjnych. W tarczach z paneli oba brzegi poszycia łączy się
z elementami wsporczymi za pomocą wkrętów samogwintujących,
które nie powinny ulec obluzowaniu, wyrwaniu z podłoża czy przed-
wczesnemu ścięciu w okresie eksploatacji konstrukcji. Mocowanie
bezpośrednio do elementu wsporczego, np. przez doliny fałd lub
w inny sposób zapewniający efektywne przeniesienie przyjętych
w projekcie sił obliczeniowych. Natomiast szwy pomiędzy sąsiedni-
mi panelami wzmacnia się za pomocą obróbek blacharskich.
Tolerancja sytuowania podpór powinna być przyjęta wg ustaleń nor-
my PN-ISO 1803 [9], a odchyłki osi podpór mierzone w odniesie-
niu do ustalonej na poziomie fundamentów siatki słupów. Dopusz-
czalne odchylenie, od właściwego położenia punktu centralnego
grupy śrub kotwiących, nie może być większe niż 6 mm, należy je
mierzyć w odniesieniu do punktu centralnego grupy śrub. Pochy-
lenie osi śruby kotwiącej w stosunku do wymaganego kierunku
powinno wynosić nie więcej niż 1 na 20 mm.
Kontrola jakości montażu paneli polega na sprawdzeniu, czy:
• występują zmarszczenia okładzin spowodowane przez niewyrów-
nanie elementów konstrukcji nośnej lub zbyt mocne dokręcenie
łączników mechanicznych,
• na okładzinach znajdują się wgniecenia i zarysowania,
• stan złącza na całej długości jest poprawny i umożliwia nałożenie
kolejnego panelu,
• nie ma zniekształceń w miejscach, które są dociśnięte do belek,
• łączniki mechaniczne zostały wprowadzone do kształtowników,
• złącza paneli zapewniają szczelność (mają uszczelkę piankową lub
uszczelniacz plastyczny),
• na całej długości zachowana jest zewnętrzna tolerancja dopasowania
wynosząca ok. 3 mm,