23
metody cyfrowej fabrykacji
abc specjalisty
warsztat architekta
2
wycinanie modeli zarówno dwu-, jak i trójwymiarowych z drewna,
aluminium, polistyrenu, kamienia czy kompozytów. Jednym ze
sposobów wykorzystania frezowania w dziedzinie architektury jest
konturowanie, polegające na fabrykacji przekrojów stanowiących
jednocześnie konstrukcję obiektu. Jest to metoda tworzenia pro-
fili w oparciu o podstawową powierzchnię. Poprzez wykonanie
serii przekrojów w jednym lub dwóch kierunkach możliwe jest
stosunkowo proste i efektywne wygenerowanie rysunków oraz
zapisanie docelowej formy w postaci ścieżek pracy frezarki stero-
wanej numerycznie. Zmiana liczby przekrojów umożliwia uzyska-
nie odpowiedniego rozstawu elementów, pozwalającego spełnić
wymogi konstrukcyjne, ekonomiczne, oraz wiernie odwzorować
projektowaną formę. Sama technika budowy obiektów przy użyciu
zestawu przekrojów jest kontynuacją sposobu konstrukcji łodzi
oraz samolotów pozwalających na stworzenie krzywoliniowych
powierzchni. Współczesną realizacją, w znakomity sposób pre-
zentującą możliwości zastosowania konturowania, jest Burnham
Pavilion w Chicago, autorstwa Zaha Hadid Architects. Tymczasowy
pawilon wystawienniczy zrealizowany z okazji setnej rocznicy
projektu miasta Chicago wykorzystuje jako konstrukcję serię
aluminiowych przekrojów pokrytych powłoką tworzącą płynną
powierzchnię zarówno na zewnątrz, jak i wewnątrz obiektu.
kosztów i stopnia skomplikowania wytworzenia fabrykowanych
elementów, a co za tym idzie – na wprowadzenie odpowiednich
zmian w celu optymalizacji procesu produkcji.
Współcześnie dziedzina fabrykacji łączy techniki analogowe i cyfro-
we, pozwalając na urzeczywistnianie obiektów o różnym stopniu
skomplikowania geometrycznego w skali makiet, pawilonów, peł-
noskalowych prototypów czy budynków poprzez zastosowanie
odpowiednich procesów oraz narzędzi. Metody cyfrowej fabry-
kacji najłatwiej jest skategoryzować ze względu na rodzaj pracy
z materiałem w oparciu o jego zmianę – metody subtraktywne,
addytywne oraz formujące.
Metody subtraktywne
Pierwsza i najpowszechniejsza z metod obróbki – subtraktyw-
na – polega na stopniowym odejmowaniu materiału w celu
osiągnięcia docelowego kształtu. W zależności od właściwości
tworzywa podlegającego obróbce oraz geometrii obiektu oprócz
tradycyjnego frezowania możliwe jest zastosowanie projektora
promienia laserowego czy dyszy strumienia wody i pyłu ściernego.
Najpopularniejszą metodą obróbki elementów architektonicz-
nych, ze względu na dostępność, koszt oraz uniwersalność, jest
frezowanie z użyciem urządzeń wieloosiowych, które pozwala na
2.
Wnętrze pawilonu
Landesgartenschau Exhibition Hall,
fot.
3.
Cyfrowa fabrykacja drewnia-
nych paneli z wykorzystaniem
ramienia wieloosiowego, fot.
3
