68
Pokrycia dachów w budynkach halowych o konstrukcji stalowej
sem z wełny mineralnej o tej samej grubości i szerokości (min.
50 cm). W miejscach, gdzie PIR styka się ze ścianami, nie jest to
konieczne.
Polistyren
– najlepiej sprawdza się ekstrudowany XPS. Jego
płyty są twarde i mają wysoką odporność na zawilgocenie.
Można też stosować polistyren ekspandowany EPS (zwykły
styropian), ale najwyższej gęstości – EPS 200. Polistyren ma
dobre właściwości termoizolacyjne, jednak w porównaniu z ww.
materiałami najgorzej radzi sobie z działaniem ognia.
Płyty warstwowe
– płyty warstwowe w okładzinach metalowych
to materiał wykorzystywany do obudowy hal i magazynów –
zarówno ich ścian osłonowych, jak i dachów. Łatwo się je układa
i demontuje. Zapewniają wysoki poziom izolacyjności termicznej
i akustycznej dachu, a także stanowią ochronę przeciwpożarową.
Stosuje się je przy rozpiętości podpór sięgającej 6 m. Szerokość
płyt standardowo wynosi 100–110 cm. Minimalny spadek dachu
powinien osiągać 5–7%.
Płyty warstwowe zbudowane są z dwóch okładzin z blachy
stalowej, pomiędzy którymi znajduje się rdzeń z poliureta-
nu, styropianu lub wełny mineralnej. Zadaniem blachy jest
przenoszenie naprężeń normalnych, a rdzenia – stycznych oraz
utrzymanie stałego dystansu między okładzinami. Na okła-
dziny płyt stosowane są stalowe blachy S220GD, S280GD,
S320GD oraz DX51D – zabezpieczone powłokami metaliczny-
mi oraz organicznymi. Od zewnętrznej strony płyty dachowe
wykończone są blachą trapezową. Grubość wykorzystywanych
płyt warstwowych powinna wynikać z projektu. Dostępne są
o grubości rdzenia od 4 do 16 cm. Współczynnik przenikania
ciepła przez płyty wynosi od 0,53 do 0,23 W/(m
2
K). Ich ciężar
zależy od zastosowanego materiału termoizolacyjnego. Najlżej-
sze są te z wypełnieniem styropianowym – od 6 do 13 kg/m
2
,
a najcięższe z wełną mineralną – od 30 do 37 kg/m
2
. Dachowe
płyty warstwowe mocowane są do płatwi za pomocą łączników
samonawiercających. Używa się ich w przypadku konstrukcji
stalowych o maksymalnej grubości ścianki 14 mm. Łączniki są
wykonane z hartowanej stali węglowej zabezpieczonej przed ko-
rozją, a także wyposażone w podkładki uszczelniające z tworzy-
wa EPDM. Każda płyta dachowa mocowana jest do konstrukcji
nośnej w szerokości za pomocą dwóch lub trzech łączników.
W przypadku konstrukcji stalowych (o grubości przekraczającej
14 mm) oraz betonowych lub drewnianych, istnieje możliwość
zastosowania innych łączników. Płyty warstwowe przytwierdza
się do betonu przy użyciu elementów rozporowych lub łączni-
ków samogwintujących.
Uszczelnienie przejść przez dach
Ogromnie istotne jest odpowiednie uszczelnienie elementów,
które przechodzą przez dach, a tych w budynkach przemysło-
wych może być bardzo dużo. Warto wtedy skorzystać z syste-
mowych elementów uszczelniających – kształtek, kołnierzy itp.
Obróbki można wykonać również z materiału, którym izolowano
dach, ale jest to trudne i nie ma gwarancji, że zostanie zrobione
prawidłowo.
Transport halowy – suwnice
Rodzaj konstrukcji dachu w halach może być uzależniony od tego, czy przewidziano
w nich transport wewnętrzny, obciążający stalową więźbę, czyli instalację urządzeń
do przesuwania lub przewożenia różnych elementów, trwale powiązanych z konstruk-
cją hali. Zaliczamy do nich m.in. suwnice i przenośniki podwieszone do konstrukcji
dachu. Te ostatnie stanowią dodatkowe obciążenie dla dźwigarów dachowych i wpły-
wają na ich dobór pod względem rodzaju, kształtu oraz przekroju.
Świetliki dachowe
W budynkach halowych świetliki stanowią często osobny element konstrukcyjny.
Stosuje się świetliki kalenicowe – ustawione w osi kalenicy, lub gąsienicowe – ulo-
kowane prostopadle do niej. Mają różne kształty – trójkątne, latarniowe (trapezowe
i prostokątne) oraz motylkowe (kocie uszy). Ich konstrukcję (zazwyczaj stalową) łączy
się z dźwigarami za pomocą śrub (przy kalenicowych) lub wkrętów samowiercących
z płatwiami dachowymi (w przypadku gąsienicowych). Obecnie popularnością cieszą
się świetliki gotowe, np. kopułowe – produkowane z tworzywa sztucznego. Ich prze-
źroczysta część wykonana jest z akrylu lub poliwęglanu. Stosuje się je na dachach
krytych materiałem hydroizolacyjnym (np. papą). Łatwo wtedy zapewnić szczelne
połączenie pokrycia ze ściankami bocznymi świetlika.
Do dachów z płyt warstwowych przeznaczone są specjalne modele świetlików, produ-
kowane z poliwęglanu. Są one tak skonstruowane, żeby mieściły się między rzędami
płyt i szczelnie z nimi łączyły (na bokach umieszczane są specjalne uszczelki).
Fot. 4. Świetlik kalenicowy na dachu z poszyciem z membrany EPDM
fot. CoBouw Polska sp. z o.o.