Page 74 - Hale Przemysłowe 2014
Basic HTML Version
72
położonych przewodach poziomych. Norma niemiecka DIN 1986
z czerwca 1988 r. część 1, ustęp 6.1.1 pozwala na bezspadkowe zaprojek-
towanie i zainstalowanie przewodów odprowadzających wodę deszczową
i całkowite ich wypełnienie. Nie ma jednak żadnych przeciwwskazań, aby
rury zbiorcze układać ze spadkiem zgodnym z kierunkiem spływu wód
deszczowych. Nie można natomiast wykonywać na nich zasyfonowań, jak
również prowadzić przewodów ze spadkiem w kierunku wpustów. Przed
przejściem z układu podciśnieniowego do kanalizacyjnego należy rozprę-
żyć wodę (zmniejszyć jej prędkość) przez zwiększenie średnicy rur.
Porównując obydwa systemy trzeba pamiętać o uwzględnieniu całego
procesu inwestycyjnego, związanego z odwodnieniem obiektu (prace
ziemne, towarzyszące konwencjonalnemu systemowi grawitacyjnemu).
W przypadku systemu podciśnieniowego jest to kosztowna instalacja
mocowań wraz ze zgrzewanymi rurami PEHD, dająca możliwość wyko-
nania jednej rury spustowej z kilku wpustów dachowych. Jednak należy
pamiętać, że również w systemie podciśnieniowym połączenie kilku wpu-
stów spowoduje konieczność zwiększenia średnic rur nawet do DN 90 czy
DN 100. Jest to dość istotne, gdyż istnieje przekonanie, że średnica rur
w systemie podciśnieniowym jest dużo mniejsza.
Często stosowany jest system grawitacyjny – tani i prosty w instalacji.
Montaż pionów wykonywany jest za pomocą rur łączonych na wcisk,
niewymagających kosztownych elementów zgrzewających czy też moco-
wań. W przypadku hal wielkopowierzchniowych konieczne będzie jednak
wykonanie kilku zbiorczych pionów, a więc znalezienie miejsca wokół
słupów konstrukcyjnych do poprowadzenia ich do kolektora.
Dokonując wyboru systemu odwadniającego, konieczna jest współpraca
projektanta z producentami, mająca na celu dobranie właściwego systemu
odwadniającego, zarówno pod względem konstrukcyjnym, jak i ekono-
micznym. System grawitacyjnego i podciśnieniowego odwadniania musi
bowiem zostać dobrany do projektu indywidualnie w zależności od m.in.
możliwości konstrukcyjnych. Wskazywanie jednego systemu odwadnia-
nia, będącego idealnym rozwiązaniem jest nieuzasadnione, bowiem wybór
powinien zostać podjęty przez projektanta i inwestora na podstawie
danych technicznych.
❘ ❘ ❘
Wskazówki dotyczące montażu systemu
Wpusty dachowe powinny być umieszczone w odległości co najmniej
1 metra od sąsiadujących ścian. Pozwala to uniknąć zalegania śniegu, liści
i innych zanieczyszczeń mechanicznych. Niewątpliwie zasadnymw naszym
klimacie jest również montaż wpustów ogrzewanych, z zamocowanymi
elementami grzejnymi. Obecnie stosowane są wyposażane w elementy
regulujące pobór prądu w zależności od otaczającej temperatury i mogą być
bezpośrednio podpinane do sieci elektrycznej o napięciu 230 V. Połączenie
pokrycia dachowego z kołnierzem przyłączeniowymmusi być wykonane
z zakłademminimum 12 cm. W celu wykluczenia możliwości roszenia
się przewodów rurowych zaleca się ich izolację wewnątrz budynku (np.
miękką otuliną o grubości ok. 10 mm). Dla prawidłowego działania
systemu konieczne jest właściwe osadzenie kratki osłonowej lub elementu
wlotowego, które należy zrobić natychmiast po zakończeniu robót pokryw-
czych dachu. Dla dachów ogólnodostępnych maksymalne obciążenie kraty
osłonowej czy też skrzyni wynosi 1500 kg. Kratka powinna być zabezpie-
czona przed demontażem przez niepowołane osoby. Wprzypadku dachów
pokrytych płytkami warto wykorzystać elementy z tworzyw sztucznych
zamiast cementowych (w przypadku tych drugich trzeba ochronić wpust
przed możliwością powstawania nacieków poprzez zastosowanie wokół
niego poduszki żwirowej o wymiarach 1/1 m). Instalując wpusty, należy
bezwzględnie przestrzegać instrukcji montażowych, w których są zawarte
wszystkie potrzebne informacje. Technologia montażu rurociągów powinna
zapewnić utrzymanie przebiegu trasy, jak również lokalizację wpustów
dachowych, zgodnie z dokumentacją projektową. Wprowadzenie jakich-
kolwiek zmian musi zostać zatwierdzone przez projektanta.
❘ ❘ ❘
Eksploatacja i konserwacja systemu
System odwodnienia, zarówno grawitacyjny, jak i podciśnieniowy,
nie wymaga szczególnych działań podczas przekazywania do eks-
ploatacji. Dach po zakończonym montażu musi zostać oczyszczony,
a wpusty sprawdzone pod względem ich kompletności (sito i kosz
powinny być mocno przytwierdzone). Zbierające się na powierzchni
dachu zanieczyszczenia (liście, siatki, folie, pozostałości materiałów
budowlanych) należy usuwać, aby nie dopuścić do utworzenia się
warstwy, która spowoduje zatkanie odpływów. Jeżeli jednak to
nastąpi trzeba je niezwłocznie oczyścić w celu uniknięcia szkód.
Systemy odwodnienia dachów płaskich
Grawitacyjne i podciśnieniowe systemy odwadniania za pomocą
wpustów dachowych stały się najpopularniejszymi rozwiązaniami
stosowanymi przy powierzchniach płaskich. Podczas wyboru
systemu oraz jego elementów należy wziąć pod uwagę przede
wszystkim jakość wykonania i możliwości techniczne, które
warunkują prawidłowe działanie, zapewniając bezpieczeństwo
i komfort użytkowania. Wybór powinien być przeprowadzo-
ny przez wykwalifikowanych doradców technicznych, którzy
uwzględnią obowiązujące w Polsce normy i przepisy. Aby wybrać
odpowiednie rozwiązanie należy przede wszystkim określić ilość
wody opadowej, którą trzeba będzie odprowadzić z projektowanej
powierzchni. Wartości opadów, mające decydujący wpływ na ilość
wpustów oraz elementów odwadniających (a co za tym idzie niż-
szą cenę całego systemu) są często zaniżane. Takie praktyki mogą
mieć jednak katastrofalne skutki. W konstrukcji hal istotne jest
ograniczenie obciążenia wodą opadową i jak najszybsze usunię-
cie jej z powierzchni dachu. Równie ważnym kryterium doboru
elementów odwadniających jest ich termoizolacyjność i możliwość
szczelnego połączenia z izolacją dachową, którą zapewniają np.
wpusty Sita wykonane z poliuretanu z fabrycznymi kołnierzami.
KOMENTARZ EKSPERTA
Piotr Stryjak
managerprzedstawicielstwawPolsceSitaBauelementeGmbH
PATRON
TEMATU
Sita Bauelemente GmbH
