Z:A
65 STYCZEŃ —LUTY 2019
061
Z:A
I ARP
PRAWO
Z WOKANDY
N
iniejsza sprawa dotyczy sporu o naruszenie zasad etyki oraz
praw autorskich i dowodzi, jak nikła jest znajomość Kodek-
su Etyki Zawodowej Architekta.
SKARGA
Jeden z architektów poskarżył się Okręgowemu Rzecznikowi
Odpowiedzialności Zawodowej Okręgowej Izby Architektów RP na
innego architekta, twierdząc, że ten naruszył jego prawa autorskie
do projektu pawilonu handlowego.
Skarga dotyczyła nieuprawnionego wykorzystania przez ob-
winionego dokumentacji zaprojektowanego i zrealizowanego bu-
dynku handlowo-magazynowego wraz z wiatą. Dla tej inwestycji
architekt udzielił inwestorowi zgody tylko na jednorazowe wyko-
rzystanie projektu i zastrzegł sobie prawo do każdorazowej zgody
na dalsze wykorzystanie.
Skarżący stwierdził, że zaprojektowany przez obwinionego bu-
dynek handlowo-magazynowy wraz z wiatą, zrealizowany w in-
nym miejscu, ale dla tego samego inwestora, został wybudowany
w oparciu o dokumentację, której jest autorem. Tymczasem on nie
wyraził na to zgody.
POSTĘPOWANIE WYJAŚNIAJĄCE
Na skutek skargi Okręgowy Rzecznik Odpowiedzialności Zawodowej
IARP wszczął postępowanie wyjaśniające, które zakończył wnio-
skiem skierowanym do Sądu Dyscyplinarnego o ukaranie obwinio-
PLAGIAT
TEKST: TEOBALD JAŁYŃSKI
Zgodnie z regułą
4.5 keza architekci
nie przywłaszczają sobie
własności intelektualnej
ani nie wykorzystują
pomysłów innych
architektów, firm
lub innej organizacji
bez ich zgody.
nego za naruszenie reguły 4.5 KEZA polegającej na wykorzysta-
niu w prowadzonej przez niego działalności zawodowej projektu
autorstwa innego architekta bez jego wiedzy i zgody. A to stano-
wi naruszenie art. 45 ust. 1 w związku z art. 41 pkt 2 Ustawy z dnia
15 grudnia 2000 r. o samorządach zawodowych architektów i inży-
nierów budownictwa.
ROZPRAWA PRZED SĄDEM DYSCYPLINARNYM
Okręgowy Sąd Dyscyplinarny w pierwszym rzędzie stwierdził swo-
ją właściwość rzeczową i miejscową do przeprowadzenia sprawy
w oparciu o § 2 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia
31 października 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu po-
stępowania dyscyplinarnego w stosunku do członków samorzą-
dów zawodowych architektów. Następnie rozpatrując przedłożony
wniosek, przeanalizował dołączony materiał dowodowy i po wysłu-
chaniu stron na rozprawie ustalił istotne fakty i okoliczności. Obwi-
niony poświadczył, że dokumentację, o której mowa, wykonał na
podstawie umowy z inwestorem i dokładnie według jego wskazań,
tzn. zgodnie z przekazanymi przez niego dokumentami, które mia-
ły stanowić pomoc i wzór do wykorzystania. Jednocześnie zazna-
czył, że przygotowując zlecone mu opracowanie, był przekonany,
że kwestia autorstwa dokumentacji została przez inwestora nale-
życie uregulowana, w czym ten go utwierdził.
Zgromadzony w sprawiemateriał dowodowy wprost i jednoznacz-
nie tego jednak nie dokumentował. Obwiniony nie wyjaśnił też, skąd
wzięło się tak daleko idące podobieństwo obu dokumentacji. Wy-
