31
abc specjalisty
warsztat architekta
nowe życie fabryki
zmierzyli się architekci z pracowni JEMS. Wzorem dla kon-
ceptu tego obiektu były hale targowo-restauracyjne znane
z innych światowych metropolii, takich jak Rotterdam,
Londyn, Oslo czy Florencja. Dzięki swojej różnorodności,
Hala Koszyki jest żywą częścią tkanki miejskiej – war-
szawskim tyglem w wymiarze kulinarnym, towarzyskim
i kulturalnym. Powstała na działce już zagospodarowanej,
dlatego nie eksploatuje wolnej przestrzeni o walorach
przyrodniczych.
Ważnym aspektem jest ponowne wykorzystanie istnieją-
cych wcześniej fragmentów. Udało się zachować wartości
zabytkowej struktury i formy przestrzennej, a dodatkowo
zyskać uporządkowane tło w postaci trzech budynków
biurowych i nowej aranżacji dziedzińca wejściowego,
istotne zarówno dla tkanki urbanistycznej tego rejonu ulicy
Koszykowej, jak i dla współczesnej przestrzeni publicznej.
Budynki biurowe mają minimalistyczną formę surowych
Hala Koszyki
Hala targowa „Koszyki“ – inaczej „Bazar Ludowy“ – została
wzniesiona w latach 1906–1908 przy ul. Koszykowej
w Warszawie na terenie ówczesnego folwarku Koszyki.
Obiekt został zaprojektowany w secesyjnym stylu przez
Juliusza Dzierżanowskiego. Miał kształt podkowy z dwie-
ma wysuniętymi bocznymi nawami. Znalazły się w nim
m.in. wykonane w fabryce H. Zielezińskiego, zdobione, kute
bramy oraz dekoracyjne rzeźby, których autorem jest Józef
Zygmunt Otto (część z nich – głowa byka oraz syrenka na
attyce – przetrwała do dziś).
W 2012 roku stojący na ponad hektarowej działce budy-
nek hali kupiła firma Griffin Real Estate, która przywróciła
Koszykom dawną świetność. Cały proces odbywał się pod
bacznym okiem konserwatora zabytków, czuwającego, aby
każdy element odzyskany z dawnej hali trafił z powrotem na
swoje miejsce. Z tym niezwykle skomplikowanym projektem
13.
Hala Koszyki tworzy centrum
targowo-restauracyjne. W obiekcie
udało się zachować wartości zabyt-
kowej struktury i formy przestrzennej,
a dodatkowo zyskać uporządkowane
tło w postaci trzech budynków biu-
rowych i nowej aranżacji dziedzińca
wejściowego, istotne zarówno dla
tkanki urbanistycznej tego rejonu,
jak i dla współczesnej przestrzeni
publicznej, fot. Michał Leja
13
