Informator Budowlany-murator. Konstrukcje, Izolacje, Chemia, Wykończenie 2019
57
Profesjonalista profesjonaliście
Montażem konstrukcji budowlanych określa się wszystkie prace
związane z ustawieniem i trwałym połączeniem elementów lub
ich zespołów. Jest to końcowy etap w całym ciągu procesów
budowlanych mających na celu wzniesienie obiektu budowla-
nego w stanie surowym. Wśród robót montażowych wyróżnia się
prace przygotowawcze, podstawowe oraz pomocnicze.
Montaż poszczególnych prefabrykatów obejmuje ewentualne
tymczasowe ustabilizowanie każdego elementu (co ma zapobiec
powstawaniu przemieszczeń w wyniku innego układu obcią-
żeń podczas montażu w porównaniu z jego pracą w układzie
docelowym) oraz przygotowanie go do podniesienia, tj. ułoże-
nie w sposób dogodny do podnoszenia, i zamocowanie urzą-
dzeń pomocniczych takich jak: jarzma, uchwyty, linki kierujące
itp. W dalszej kolejności następuje: założenie zawiesi i połącze-
nie ich z hakiem maszyny montażowej, podniesienie na wyma-
ganą wysokość i ustawienie elementu na miejscu przewidzianym
w projekcie konstrukcyjnym, sprawdzenie prawidłowości usta-
wienia oraz tymczasowe zamocowanie prefabrykatu zapewnia-
jące stateczność do chwili trwałego połączenia go z już wznie-
sioną konstrukcją. Po przeprowadzeniu tych czynności następuje
odczepienie zawiesia, kontrola i regulacja prawidłowości usytu-
owania wszystkich elementów oraz wykonanie trwałego, osta-
tecznego ich zamocowania w konstrukcji zmontowanej zgodnie
z wymaganiami projektu.
Przeprowadzenie robót w sposób prawidłowy i bezpieczny
wymaga przygotowania dobrego projektu technologii i organi-
zacji montażu oraz jego konsekwentnego wdrożenia. Stanowi
on integralną część dokumentacji technologiczno-organizacyj-
nej budowy. Organizacja montażu zależy od wielu czynników,
takich jak rodzaj i konstrukcja budynku, typ złączy między prefa-
brykatami, rodzaj stosowanego sprzętu oraz czas przeznaczony
na złożenie konstrukcji.
Projekt technologii i organizacji robót montażowych składa się
z części opisowej i graficznej.
Część opisowa projektu powinna zawierać:
• dane wyjściowe i charakterystykę obiektu – określa się uczest-
ników procesu inwestycyjnego, istniejące warunki wykonywania
robót oraz podstawowe dane obiektu,
• charakterystykę lokalnych warunków realizacji, a w tym:
ukształtowanie terenu, warunki gruntowo-wodne, topografię
regionu budowy ze wskazaniem dróg dojazdowych i ich nośno-
ści oraz stanu i nośności istniejących wiaduktów i mostów,
• zestawienie prefabrykatów,
• ogólną koncepcję wykonania montażu,
• zasady doboru maszyn głównych,
• zestawienie urządzeń pomocniczych,
• dane dotyczące transportu i składowania prefabrykatów,
• omówienie technologii montażu poszczególnych rodzajów pre-
fabrykatów – określa się tu sposoby ich pobierania, zawieszania
na haku maszyny montażowej i wbudowania,
• zasady organizacji brygad montażowych z podaniem cykli
montażu – ustala się ich skład, podział na zespoły oraz obo-
wiązki pracowników w poszczególnych grupach; określa się też
cykle montażowe,
• wytyczne w zakresie technologii montażu w warunkach zimo-
wych – jeśli z harmonogramu prac wynika, że będą one prowa-
dzone w warunkach obniżonych temperatur, należy przewidzieć
takie zabiegi technologiczne, których wykonanie zapewni odpo-
wiednią jakość robót i ich bezpieczny przebieg,
• adaptację przepisów bhp do danych warunków budowy
i montażu – należy tu podać zasady postępowania i warunki
bezpiecznego montażu konstrukcji w lokalnych okolicznoś-
ciach realizacyjnych.
Część graficzna projektu technologii i organizacji montażu
powinna zawierać:
• ogólny plan zagospodarowania placu montażu, wykonany
zazwyczaj w skali 1:200, a w nim: rzut realizowanego obiektu,
drogi, tory, pasma jezdne i stanowiska maszyn montażowych,
place składowania z przedmontażowym ułożeniem prefabry-
katów, podział obiektu na działki montażowe, ogólny kierunek
postępu montażu i trasy dowozu prefabrykatów,
• plany montażu poszczególnych kondygnacji lub jego faz
(wykonywane zazwyczaj w skali 1:50 lub 1:100), na których
powinny być zaznaczone wszystkie elementy jemu podlegające
(z naniesieniem symbolu elementu i jego kolejności montażo-
wej), ustawienie urządzeń do prowizorycznego zamocowania
prefabrykatów, podział na działki montażowe i ogólny kieru-
nek montażu,
• schematy pracy maszyn montażowych (wykonywane zazwyczaj
w skali 1:50 lub 1:100), które powinny potwierdzić, że dana
maszyna montażowa została dobrana prawidłowo,
• szkice, rysunki i wykresy urządzeń pomocniczych – jeśli jako
pomocnicze wykorzystuje się urządzenia typowe, wystarczy
wykonać zestawienie z określeniem ich podstawowych parame-
trów, oznaczenia katalogowego oraz potrzebnej liczby,
• rysunki wyjaśniające sposób wykonywania węzłów i złączy ele-
mentów – sporządza się je w takiej skali, aby szczegóły połącze-
nia były czytelne; powinny zawierać detale konstrukcyjne oraz
przedstawiać kolejność czynności wykonywanych przy tworzeniu
złącza, jak również parametry stosowanego materiału,
Montaż belek
prefabrykowanych
Najbardziej charakterystycznym i spektakularnym etapem
wznoszenia obiektów z prefabrykatów jest montaż
konstrukcji. Prawidłowość prowadzenia tych robót
stanowi o czasie realizacji budowy oraz bezpieczeństwie
użytkowania i trwałości obiektu.
dr inż. Grzegorz Adamczewski
Politechnika Warszawska / Stowarzyszenie
Producentów Betonów
dr hab. inż. Piotr Woyciechowski, prof. PW
Wydział Inżynierii Lądowej,
Politechnika Warszawska
