28
Kształtowanie przeszklonych ścian osłonowych z punktowymmocowaniem szyb
po usunięciu tych tafli. Gdyby jedna z nich uległa pęknięciu,
reszta struktury (elementy mocujące i sąsiadujące tafle prze-
szklenia) pozostanie bezpieczna. Stąd też konstrukcje ze szkła są
zazwyczaj wtórnymi lub trzeciorzędnymi elementami pod wzglę-
dem układu hierarchicznego w budynku, tzn. stanowią składową
jego powłoki, ale nie są częścią pierwszorzędowej struktury
głównej.
x x x
Możliwości architektoniczne
Kształtowanie płaszczyznowe elewacji
Przeszklenia mocowane punktowo zazwyczaj stosowane są
na powierzchniach w kształcie prostokąta. Pojedyncze szyby
w układzie pionowym najczęściej także są prostokątami lub
kwadratami, a w układzie poziomym przyjmują poza tym kształt
rombów, trójkątów itd. Zastosowanie nietypowych kształtów
szyb wymaga odpowiedniego doboru elementów mocujących.
W przypadku tafli w formie czworoboków elementy mocujące
mają cztery ramiona, zaś trójkątne, ze względu na styk w punk-
cie mocowania sześciu narożników, po sześć. Kształt pojedyn-
czych elementów przeszklenia jest o tyle drugoplanowy, że rysu-
nek ich podziałów nie wyróżnia się w tak dużym stopniu jak np.
w przypadku ścian słupowo-ryglowych. Elewacje w technologii
punktowego mocowania przeszkleń można w związku z tym
określić jako bezdominantowe.
Kształtowanie przestrzenne elewacji
Dostępne możliwości przekształceń przestrzennych dotyczą
przede wszystkim stosowania narożników prostych, wklęsłych
i wypukłych oraz założeń na rzutach centralnych. Zastosowanie
elementów mocujących z przegubami umożliwia połączenia pod
kątem, choć ograniczają je możliwości zamocowania łączników
i wykonania uszczelnień. Pojawiają się jednak pierwsze realiza-
cje na krzywiznach aproksymowanych do kształtu krzywizny
szyb płaskich oraz z wykorzystaniem szyb giętych. Największe
ograniczenia np. w porównaniu do technologii ścian słupowo-
-ryglowych, dotyczą możliwości kształtowania przestrzennego
dachów szklanych.
Ograniczenia wielkości stosowanych konstrukcji
Ograniczenia wielkości konstrukcji wynikają z przenoszonych
przez nie obciążeń – głównie ciężaru własnego przeszklenia wraz
z konstrukcją wsporczą oraz od wiatru. Istotne znaczenie
powodują obciążenia termiczne, szczególnie w przypadku fasad
narażonych na duże nasłonecznienie. W praktyce zwiększenie
wysokości powierzchni przeszklonych elewacji powyżej 20–30 m
powoduje konieczność podziału konstrukcji na odrębne seg-
menty i zhierarchizowania jej na główną i drugorzędną. Nad-
rzędne najczęściej oparte są na stalowych konstrukcjach pręto-
wych o odpowiednio coraz większych przekrojach. Ograniczenia
wielkości pojedynczych elementów przeszklenia wynikają
z wytrzymałości stosowanych tafli szkła. Najnowsze realizacje
wykazały, że wielkość tę można zwielokrotnić poprzez wykorzy-
stywanie tzw. konstrukcji podpiętych, które polegają na wpro-
wadzeniu do konstrukcji dodatkowych prętów, podpierających
tafle szklane w środku rozpiętości jedno- lub dwustronnie.
Koszta
Najnowsze realizacje obiektów użyteczności publicznej ze ścia-
nami osłonowymi z punktowym mocowaniem szyb dotyczą
głównie projektów prestiżowych, co wynika ze znacznych kosz-
tów budowy takiej przegrody zewnętrznej. Zestawienie w ukła-
dzie porównawczym dla realizacji europejskich:
• ściana słupowo-ryglowa: koszt = 1,
• ściana słupowo-ryglowa z oszkleniem strukturalnym: koszt = 3,
• ściana z punktowym mocowaniem szyb: koszt = 4.
Rozwój technologii punktowego mocowania przeszkleń
Trudno określić możliwości architektoniczne w dziedzinie naj-
nowszych technologii budowlanych, bo ich realizacja przebiega
na zasadzie swoistych eksperymentów zainspirowanych koncep-
cjami architektów, a wykonalność najbardziej awangardowych
pomysłów jest weryfikowana jedynie poprzez podejmowanie
prób realizacyjnych. Powstające innowacje są badane najpierw na
małych, projektowanych tymczasowo budowlach, których pro-
ces powstawania jest przejrzysty dla wszystkich uczestniczących
w wykonawstwie i które nie stwarzają ryzyka dla użytkowni-
ków obiektu w skali długoterminowej. Kierunki prowadzonych
badań, dotyczące przeszklonych ścian z mocowanymi punktowo
szybami są następujące:
• poszukiwanie optymalnych technik montażu,
• dążenie do standaryzacji i uproszczenia połączeń,
• ograniczenie zużycia materiałów,
• energooszczędność,
• dążenie do zwiększenia elastyczności stosowanych zestawień
i przełamywania ograniczeń geometryzacji,
• uzyskiwanie coraz większych rozpiętości przeszklonych prze-
kryć dachowych.
Stan badań i problematyka przeszklonych ścian z mocowanymi
punktowo szybami nie znajduje pełnego odzwierciedlenia w pub-
likacjach naukowo-technicznych i dydaktycznych. Specjalistyczne
artykuły i opisy dotyczą oderwanych od siebie zagadnień, takich jak:
zjawiska fizykalne, bezpieczeństwo, technologia produkcji szkła itp.
Ze względu na bardzo szybki rozwój omawianej technologii trudno
znaleźć wyczerpujące i aktualne technicznie publikacje. Najnowszą
wiedzą dysponują firmy i koncerny specjalizujące się w produkcji
systemów przeszklonych ścian z mocowanymi punktowo szybami,
jednak ze względu na konkurencję i ochronę licencyjną udostępniają
jedynie katalogi z podstawowymi danymi technicznymi.
