Page 42 - "Fasady" 2014 - wydanie specjalne "Informatora Budowlanego-murator"

40
Niebagatelną rolę w osiągnięciu odpowiedniej efektywności ener-
getycznej budynków odgrywają przeszklenia w ścianach zewnętrz-
nych. Ogromny postęp w zakresie produkcji i przetwórstwa szkła
dał architektom i projektantom fasad narzędzia w postaci nowo-
czesnych materiałów o bardzo dobrych parametrach technicznych.
Stosowanie przegród przezroczystych wynika przede wszystkim
z potrzeby doświetlenia pomieszczeń światłem dziennym oraz
utrzymywania kontaktu wzrokowego użytkownika z otoczeniem
lub między przestrzeniami w budynku – stąd tendencja do coraz
bardziej transparentnych obiektów. Przegrody szklane powinny
gwarantować również ochronę przed zagrożeniami oraz uzyskanie
komfortowych warunków we wnętrzach, zarówno jeśli chodzi
o aspekty termiczne, jak i akustyczne.
Od momentu, gdy opracowano metodę produkcji szkła typu float,
stało się ono najczęściej wykorzystywanym materiałem tego typu
w budownictwie. Wspomniana metoda pozwala uzyskiwać duże
tafle o standardowej szerokości 3,2 m i długości 6 m (chociaż na
specjalne zamówienie dostępne są także tafle o długości do 12 m).
Najczęściej stosowane są elementy o grubości od 3 do 25 mm.
Produkty te są płaskie i mają gładką powierzchnię, co gwarantuje
brak zniekształceń optycznych.
❘ ❘ ❘ Metody modyfikacji szkła
Szkło może być modyfikowane powierzchniowo – przez nakłada-
nie różnych warstw, lub wgłębnie – poprzez zmianę składu.
Powłoki funkcyjne nanosi się metodą: pirolityczną bezpośrednio
na linii float (powłoki twarde), magnetronową (powłoki mięk-
kie), zol-żel (powłoki specjalne) oraz poprzez nakładanie farb
mineralnych lub organicznych na powierzchnię szkła (powłoki
malarskie).
Powłoki twarde – charakteryzuje je większa wytrzymałość me-
chaniczna i łatwość dalszego przetwórstwa: hartowana i lamino-
wana. Niestety nie pozwalają one uzyskać najlepszych parame-
trów technicznych szkła, są za to odporne na wpływ warunków
atmosferycznych i mogą być stosowane na zewnętrznej stronie
fasady.
Powłoki miękkie – mają mniejszą odporność mechaniczną i są
wrażliwe na długotrwały wpływ warunków atmosferycznych,
dlatego stosuje się je tylko od wewnątrz w szybach zespolo-
nych. Dopiero od niedawna niektóre rodzaje szkła z miękkimi
powłokami można hartować i giąć. Rozwiązania tego typu
pozwalają natomiast uzyskać najlepsze parametry techniczne
szkieł powlekanych.
Powłoki specjalne – uzyskiwane metodą zol-żel są cienkie, mają
grubość od kilku do kilkunastu mm. Są zazwyczaj nieorganicz-
ne lub modyfikowane związkami organicznymi. Ich technologia
produkcji daje większe możliwości zmiany własności powłok niż
metody konwencjonalne. Dzięki temu, w zależności od dobrane-
go składu chemicznego, powłoki mogą np. chronić szkło przed
czynnikami wywołującymi korozję, poprawiać jego wytrzymałość
czy własności optyczne, a także modyfikować przewodnictwo
powierzchniowe.
Powłoki malarskie – wykonywane z emalii ceramicznej, wodo-
rozcieńczalnych lakierów lub farb chemoutwardzalnych (rozpusz-
czalnikowych). Emalia tworzy trwałą i neutralną dla środowiska
powłokę, a produkt zachowuje wszystkie cechy szkła hartowane-
go. Możliwe jest także nałożenie emalii we wzór sitodruku, który
może pokrywać całą szybę lub jej część. Warstwa tego typu dodat-
kowo chroni przed słońcem, jest odporna na naprężenia termiczne
i ma dobrą wytrzymałość mechaniczną na zginanie. Lakiery i farby
tworzą z kolei niewrażliwą na wysoką temperaturę i chemikalia
powłokę, która może być matowa lub błyszcząca (zależnie od
użytego utwardzacza).
Modyfikację składu szkła widać po zmianie jego barwy. Stan-
dardowo materiał ten jest przezroczysty, z lekkim zielonkawym
odcieniem, widocznym szczególnie na krawędziach (jest to spowo-
dowane naturalnymi zanieczyszczeniami piasku tlenkami żelaza).
Szkło budowlane, dzięki specjalnie dodanym do roztopionej masy
minerałom, może mieć barwę niebieską, zieloną, szarą lub brązo-
wą. Większa liczba kolorów i o zdecydowanie większej intensyw-
ności dostępna jest w przypadku szkła artystycznego, służącego
m.in. do oszkleń typu witrażowego.
Przeciwieństwem szkła barwionego w masie jest szkło odbarwione,
uzyskiwane dzięki technologii usuwania tlenków żelaza. Z tego
względu określane jest ono często jako odżelazione lub – nawiązując
do jego zwiększonej przejrzystości – jako szkło neutralne bądź eks-
tra białe. Ponieważ lepiej niż szkło zwykłe oddaje rzeczywiste barwy
przedmiotów i wnętrz oglądanych przez nie, nazywane jest także
szkłem naturalnym.
Komfort i wygoda, czyli szkło funkcyjne na fasadzie
Komfort i wygoda, czyli szkło
funkcyjne na fasadzie
Coraz większą uwagę zwraca się obecnie na efektywność
energetyczną budynków. Świadczą o tym również nowe
przepisy, m.in. przeprowadzona niedawno nowelizacjaWa-
runków technicznych (Rozporządzenie Ministra Transportu,
Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 5 lipca 2013 r.
zmieniające rozporządzenie w sprawie warunków technicz-
nych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowa-
nie; DzU 2013, poz. 926).
Rys. 1. Szyba energooszczędna
rys. Glassolutions