Page 39 - "Fasady" 2014 - wydanie specjalne "Informatora Budowlanego-murator"

37 Fasady 2014
HPVC (z ang. hard polyvinyl chloride) na izolator PE (polietylen),
charakteryzujący się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła
lambda i bardzo dobrymi parametrami izolacyjnymi, oraz dzięki
podniesieniu wysokości uszczelnienia w stosunku do standardowej
wersji fasady. Produkt HI umożliwia zastosowanie szklenia termoizo-
lacyjnego dwukomorowego z trzema taflami szkła. Łączna grubość
zestawu szybowego mieści się w zakresie 26–44 mm. Dostępne
są również fasady spełniające wymagania stawiane budownictwu
pasywnemu.
Współczynnik przenikania ciepła powinien być określany na podsta-
wie norm:
• PN-EN ISO 10077-1:2007 „Cieplne właściwości użytkowe okien,
drzwi i żaluzji. Obliczanie współczynnika przenikania ciepła. Część 1:
Postanowienia ogólne”,
• PN-EN ISO 10077-2:2012 „Cieplne właściwości użytkowe okien,
drzwi i żaluzji. Obliczanie współczynnika przenikania ciepła. Część 2:
Metoda komputerowa dla ram”.
Osiągane wyniki izolacyjności akustycznej dla części przeziernej
do Rw(C;Ctr) = 43(-2,-7) dB, a dla pasa podokiennego Rw (C;Ctr)
= 56(-3,-9) dB, umożliwiają wykorzystanie fasad w miejscach
narażonych na duże natężenie hałasu, np. w ruchliwych punktach
miasta, na lotniskach itp.
Systemy o zwiększonej odporności na ostrzał
Poprzez niewielkie dodatki do podstawowego składu fasady
słupowo-ryglowe mogą być realizowane jako produkty o podwyż-
szonej odporności na ostrzał (tzw. kuloodporne) – osiągnięto w ich
przypadku klasę odporności FB4 wg normy PN EN 1522. W wersji
tej montowane są również elementy otwierane, jak okna i drzwi, ze
zwiększoną wytrzymałością na ostrzał (o tej samej klasie co fasada)
oraz szkło o odpowiedniej klasie zgodnej z PN EN 1063.
Klasa odporności na ostrzał powinna być określana na podstawie
normy PN-EN 1522:2000 „Okna, drzwi, żaluzje i zasłony. Kulood-
porność. Wymagania i klasyfikacja”.
Systemy o zwiększonej odporności na włamanie
Dzięki kilku dodatkowym elementom systemu, które nie zakłócają
wyglądu estetycznego elewacji, fasady słupowo-ryglowe mogą być
realizowane jako przegrody o zwiększonej odporności na włamanie,
w klasach RC1, RC2, RC3 lub RC4, zgodnie z wymaganiami norm
PN EN 1627-1630. Ponieważ wizualnie system ten jest identycz-
ny ze zwykłą fasadą słupowo-ryglową, oba rozwiązania mogą być
łączone na jednej elewacji. W tym wariancie również montuje się
elementy otwierane: okna i drzwi o zwiększonej wytrzymałości na
włamanie (o tej samej klasie co fasada) oraz szkło o odpowiedniej
klasie odporności zgodnej z PN EN 356.
Klasa odporności na włamanie powinna być określana na podstawie
norm:
• PN-EN 1627:2012 „Drzwi, okna, ściany osłonowe, kraty i żalu-
zje. Odporność na włamanie. Wymagania i klasyfikacja”,
• PN-EN 1628:2011 „Drzwi, okna, ściany osłonowe, kraty
i żaluzje. Odporność na włamanie. Metoda badania dla określenia
odporności na obciążenie statyczne”,
• PN-EN 1629:2011 „Drzwi, okna, ściany osłonowe, kraty
i żaluzje. Odporność na włamanie. Metoda badania dla określenia
odporności na obciążenie dynamiczne”,
• PN-EN 1630:2011 „Drzwi, okna, ściany osłonowe, kraty
i żaluzje. Odporność na włamanie. Metoda badania dla określenia
odporności na próby włamania ręcznego”.
Systemy o zwiększonej odporności na działanie fali
detonacyjnej
Ciągle rosnąca liczba ataków terrorystycznych na świecie powo-
duje zwiększenie zapotrzebowanie na rozwiązania gwarantujące
bezpieczeństwo, w tym systemów fasadowych odpornych na
działanie fali detonacyjnej. Dostępne są wyroby w klasach EPR1,
EPR2, EPR3, EPR4.
Klasa odporności na eksplozję powinna być określana na podsta-
wie norm:
• PN-EN 13123-1:2002 „Okna, drzwi i żaluzje. Odporność na
wybuch. Wymagania i klasyfikacja. Część 1: Rura uderzeniowa”,
• PN-EN 13123-2:2004 „Okna, drzwi i żaluzje. Odporność na
wybuch. Wymagania i klasyfikacja. Część 2: Próba poligonowa”.
Systemy o zwiększonej odporności ogniowej
W celu uzyskania odporności ogniowej kształtowników aluminio-
wych słupy i rygle wyposaża się w specjalne wkłady ogniochronne
gwarantujące bezpieczeństwo, w tym z kształtowników alumi-
niowych o odpowiednim kształcie, pełniących rolę wzmocnienia
osłoniętego płytami z materiałów ogniochronnych. Tak zaprojek-
towana konstrukcja pozwala stosować w systemie standardowe
kształtowniki słupów i rygli, wykorzystywane w typowych rozwią-
zaniach ścian osłonowych, co znacznie obniża koszty wykonania
całej konstrukcji. Dodatkowo we wrębach przyszybowych słupów
i rygli wykorzystuje się specjalną taśmą pęczniejącą. Ponadto
w standardowych systemach fasadowych można stosować pasy
nadprożowo-podokienne fasady, które dzięki warstwowej budowie
z użyciem materiałów niepalnych, takich jak wełna mineralna czy
płyty gipsowo-kartonowe, mogą uzyskać klasyfikację ogniową,
w zależności od budowy, EI30 i EI60.
Klasa odporności ogniowej powinna być określana na podstawie
norm:
• PN-EN 13501-1+A1:2010 „Klasyfikacja ogniowa wyrobów
budowlanych i elementów budynków. Część 1: Klasyfikacja na
podstawie wyników badań reakcji na ogień”,
• PN-EN 13501-2+A1:2010 „Klasyfikacja ogniowa wyrobów
budowlanych i elementów budynków. Część 2: Klasyfikacja na
podstawie wyników badań odporności ogniowej, z wyłączeniem
instalacji wentylacyjnej”,
• PN-EN 1363-1:2012 „Badania odporności ogniowej. Część 1:
Wymagania ogólne”,
• PN-EN 1363-2:2001 „Badania odporności ogniowej. Część 2:
Procedury alternatywne i dodatkowe”,
• PN-EN 1364-3:2014-03 „Badania odporności ogniowej ele-
mentów nienośnych. Część 3: Ściany osłonowe. Pełna konfiguracja
(kompletny zestaw)”,
• PN-EN 1364-4:2014-04 „Badania odporności ogniowej
elementów nienośnych. Część 4: Ściany osłonowe. Częściowa
konfiguracja”,
• PN-EN 15254-6:2014-03 „Rozszerzone zastosowanie wyników
badań odporności ogniowej. Ściany nienośne. Część 6: Ściany
osłonowe”.