36
Różnorodne profile konstrukcyjne na fasadach
Za ich pomocą wypełnienia przytwierdzane są do szkieletu ściany
osłonowej. Szczeliny pomiędzy pakietami uzupełnia się pianko-
wym sznurem izolacyjnym oraz uszczelnia specjalnym silikonem
pogodowym bądź uszczelką z EPDM.
System ze zintegrowanymi profilami dociskowymi
Zapewnia wygląd fasady strukturalnej i maksymalną przejrzystość
z zachowaniem niskich kosztów produkcji. Technika szklenia wy-
korzystująca płaski profil dociskowy wtopiony w płaszczyznę szkła
sprawia, że montaż jest prosty i szybki, jak przy zwykłej fasadzie
słupowo-ryglowej. Jest to tzw. system szklenia na sucho, który nie
wymaga homologacji udzielanej przez producenta silikonu kon-
strukcyjnego ani specjalnej zewnętrznej kontroli jakości, niezbędnej
przy klejeniu strukturalnym.
System ze zredukowanymi profilami zewnętrznymi
Konstrukcja szkieletu w tym rozwiązaniu bazuje na profilach
systemu słupowo-ryglowego z wykorzystaniem profili szkieletowych
o szerokości 50 mm. Od zewnątrz, dzięki niskim listwom oszklenia
o szerokości ok. 30 mm, otrzymujemy cienką linię podziału oraz
stosunkowo płaską powierzchnię fasady. Cechą charakterystyczną
rozwiązania jest zastosowanie wąskich listew dociskowych, dzięki
którym uzyskiwany jest wizualny efekt podobny do szklenia struk-
turalnego przy zachowaniu właściwości i poziomu kosztów wykona-
nia fasady słupowo-ryglowej. System pozwala na łączenie różnego
rodzaju profili maskujących. Dzięki użyciu odpowiedniej kombinacji
elementów można uzyskać efekt poziomej linii.
Ściana osłonowa odwrócona
W rozwiązaniu tym nośne profile aluminiowe (słupy i rygiel)
umieszczone są od strony zewnętrznej, natomiast od wewnątrz
obiektu widoczna jest gładka powierzchnia szkła, wykonywana
w technologii szklenia strukturalnego. System przewiduje dwa ro-
dzaje położenia elewacji: pionowe lub o kącie nachylenia konstrukcji
od pionu 10° na zewnątrz.
Fasada okienna, ciepło-zimna
System ten stosowany jest do wykonywania elewacji w budynkach
z żelbetowymi lub murowanymi ścianami, w których znajdują się
otwory okienne. Mamy tu do czynienia z dwoma rodzajami pól,
tzw. zimnymi i ciepłymi. Te drugie stanowią izolowane termicznie
okna, montowane przed licem fasady w otworach okiennych. Pola
zimne natomiast to wykonane z nieocieplonych kształtowników
i szyb pojedynczych pasy międzyokienne, chroniące konstruk-
cję i izolację termiczną (np. wełnę mineralną) przed szkodliwym
wpływem warunków atmosferycznych. Stosowanie ww. systemu
znacznie skraca czas budowy ze względu na możliwość „zamykania”
otworów okiennych przed wykonaniem pasów międzyokiennych
i zewnętrznej powłoki fasady. Rozwiązanie spełnia także wymaga-
nia estetyczne stawiane przez architektów i inwestorów tego typu
fasadom, tzn. patrząc z zewnątrz nie widać różnicy między polami
ciepłymi i zimnymi oraz elementami stałymi czy otwieranymi. Pasy
widocznych kształtowników aluminiowych od strony zewnętrznej
zabudowy są wąskie, dzięki czemu konstrukcja stwarza wrażenie
smukłej i lekkiej. Skrzydła okien zwykle pochodzą z systemu okien
z ukrytym skrzydłem.
Profile ciepłe powinny spełniać wymagania normy PN-EN
14024:2007 „Kształtowniki metalowe z przekładką termiczną.
Właściwości mechaniczne. Wymagania, sprawdzenia i badania
do oceny”, a całe okna – normy PN-EN 14351-1+A1:2010
„Okna i drzwi. Norma wyrobu, właściwości eksploatacyjne.
Część 1: Okna i drzwi zewnętrzne bez właściwości dotyczących
odporności ogniowej i/lub dymoszczelności”.
Systemy o zwiększonej izolacyjności termicznej i akustycznej
Odpowiednią izolacyjność cieplną i akustyczną osiąga się w systemach
podstawowych najczęściej dzięki zastosowaniu przekładki termicznej
(wykonanej z poliamidu PA6 lub twardego PVC (HPVC)) między
kształtownikami wewnętrznymi a profilami zewnętrznymi oraz pro-
filowanym uszczelkom przyszybowym z kauczuku akrylonitrylowego
(EPDM). Pozwala to na uzyskanie wymaganej klasy izolacyjności
cieplnej dla części przezroczystej.
W ofercie producentów profili znajdują się również wersje ścian
osłonowych oznaczone symbolem HI (z ang.
high isulation
),
w których wartości współczynnika przenikania ciepła przez ramę
U
f
, w zależności od grubości wypełnienia, mieszczą się w zakresie
0,7–1,27 W/(m
2
K). Podwyższoną izolacyjność termiczną konstrukcji
uzyskuje się niekiedy dzięki wymianie ciągłego izolatora termicznego
fot. Aluprof (2)
Fot. 6. System o zwiększonej izolacyjności termicznej
Fot. 7. Przekrój przez profil o zwiększonej izolacyjności termicznej
1...,28,29,30,31,32,33,34,35,36,37 39,40,41,42,43,44,45,46,47,48,...60