38
skanowanie laserowe w architekturze
abc specjalisty
warsztat architekta
współdzielenia danych w środowisku internetowym, wyma-
ga od użytkownika wgrania projektu do przestrzeni dzielenia
oraz nadania praw dostępu zainteresowanym stronom.
W tym przypadku właściciel projektu decyduje, jaki rodzaj
danych ma zostać udostępniony, określa poziomy zaufania
skutkujące ograniczonymi prawami w edycji projektu lub
korzystania z jego danych. Co więcej, administrator może
wysłać link do projektu zainteresowanej stronie bez praw
edycji, ale możliwością dokonywania pomiarów podstawo-
wych. Odbiorca danych przez przeglądarkę ma możliwość
pracy z projektem, realizacji obmiarów czy tworzenia
komentarzy. W ten sposób staje się aktywnym uczestnikiem
procesu projektowego bez konieczności posiadania specja-
listycznego i często drogiego oprogramowania oraz wiedzy,
jak z niego korzystać. Producenci dokładają wielu starań, aby
odczyt zindeksowanych danych z użyciem przeglądarek był
szybki, prosty oraz efektywny nawet przy dużym obciążeniu
łącza internetowego w lokalnej sieci.
Innym sposobem jest udostępnienie projektu na dysku
przenośnym, z którego plik z danymi otwiera się w prze-
glądarce. W takiej sytuacji użytkownik nie musi posiadać
oprogramowania ani dostępu do internetu. Projekt przygo-
towywany jest wraz z własną przeglądarką, więc także ona
nie musi być zainstalowana na komputerze.
Udostępnianie danych 3D to kluczowy element, ponie-
waż ułatwia komunikację oraz pozwala współuczestni-
czyć w procesie całej grupie projektantów, co staje się
powszechną praktyką. Ponadto, umożliwiając kontrahentom
dostęp do danych, ma on wgląd do aktualnego postępu
realizacji inwestycji.
W chwili obecnej na rynku można zaobserwować proces
wtórnego sharingu danych. Wiele informacji pozyskanych,
a często nie w pełni wykorzystanych, znajduje zastosowa-
nie u kolejnych zainteresowanych użytkowników, np. do
projektu aranżacji wnętrz, ewentualnych procedur gwaran-
cyjnych czy dla firm ubezpieczeniowych.
Pomiar w ruchu – systemy skanowania mobilnego
Nowym trendem w skanowaniu 3D są systemy skanowania
obiektów w ruchu. Jest to interesujący kierunek rozwoju tej
technologii, który coraz bardzie zyskuje na popularności.
W przypadku skanowania stacjonarnego użytkownik powi-
nien zadbać o dobór stanowisk skanera względem ska-
nowanego obiektu oraz poświęcić sporo czasu na opra-
cowanie wyników pochodzących z pomiaru. Musi także
przeprowadzić wizję lokalną, sprawdzić wizurę obiektową
z projektowanego stanowiska oraz dokonać wstępnego
projektu przebiegu skanowania.
Istotnym etapem całego procesu jest połączenie skanów do
jednego układu. Szacuje się, że w opracowywaniu projektu
najdłużej trwa postprocessing danych z pomiaru w terenie.
W przypadku kilkudziesięciu, a nawet kilkuset stanowisk
w ramach jednego projektu większość czasu przeznaczo-
na jest na dokumentowanie projektu metodą 3D. Często
wiąże się to także z koniecznością ponownego zeskanowa-
nia elementów obiektu lub doskanowania detali.
Skanery mobilne umożliwiają skanowanie obiektowe 3D
w czasie rzeczywistym, podczas ruchu użytkownika wzglę-
dem skanowanego obiektu. W przypadku tego typu roz-
wiązań technicznych skaner, oprócz głowicy skanującej,
ma także dodatkowe urządzenia, np. jednostki IMU, które
służą do pozycjonowania go w przestrzeni podczas pracy.
Oprogramowanie analizuje nie tylko zeskanowane dane
lecz także trajektorię, czyli ścieżkę skanowania, oraz łączy te
informacje w gotową chmurę punktów.
Na rynku można już spotkać skanery mobilne, które umoż-
liwiają ciągły obraz postępu skanowania, co pozwala na kon-
trolę pokrycia obiektu pomiarem 3D i eliminuje konieczność
przeprowadzania uciążliwych pomiarów dodatkowych. W tym
przypadku w zestawie z urządzeniem znajduje się komputer
lub tablet, na którym można śledzić postęp rejestracji danych.
Skaner idealnie nadaje się do pomiaru dużych powierzchni,
w związku z czym głowicę skanującą można zainstalować
na pojeździe i skanować nawet z prędkością kilkunastu
km/h. W przypadku skanerów mobilnych zasięg nie stanowi
najistotniejszego parametru, ponieważ zakres działania uza-
leżniony jest trajektorią przejścia, czyli drogi, jaką się z nim
pokona. Może się okazać, że zasięg kilkudziesięciu metrów
jest wystarczający, aby w kilkanaście minut zeskanować klat-
kę schodową 20-piętrowego wieżowca, co w przypadku
klasycznego skanera stacjonarnego zabrałoby co najmniej
kilka lub kilkanaście godzin.
Technologia skanowania 3D powoli staje się standardem
w branży projektowej. W czasach wzmożonej konkurencji
na rynku inwestycja w technologie wydaje się konieczno-
ścią. Do kwestii standaryzacji pracy architekta w świecie 3D
dochodzą także stawiane przez zleceniodawców wymaga-
nia dotyczące opracowań na bazie skaningu przestrzennego.
