warsztat architekta
na tapecie
14
prefabrykacja XXI wieku
że będzie zgodny ze szwajcarskim certyfikatem energetycz-
nym Minergie (wyznaczającym limit zużycia energii poniżej
38 kwh/m
2
powierzchni ogrzewanej w ciągu roku). Obiekt to
dwa równoległe dwukondygnacyjne prostopadłościany, pomię-
dzy którymi utworzono obszerny, wewnętrzny dziedziniec
(1000 m
2
). Budynek składa się z 62 prefabrykowanych, samo-
nośnych modułów z betonu samozagęszczalnego (eMii System/
CompactHabit®). 57 z nich to dwuosobowe pokoje studenckie
(40 m
2
) wyposażone w łazienkę i aneks kuchenny. Pozostałe pięć
modułów to przestrzenie wspólne.
Radykalne ograniczenie materiałów wykończeniowych (głównie
do sklejki) dzięki mniejszemu zużyciu zasobów zredukowa-
ło negatywne oddziaływanie budynku na środowisko. Fasady
wentylowane z zastosowaniem wymaganej izolacji termicznej
oraz wodoszczelnej membrany oddychającej wykonano metodą
lekką suchą. Na elewacjach narażonych na działanie czynników
atmosferycznych, zamontowano blachę ocynkowaną uzupełnioną
rysunków. Na każdą klasę składają się trzy moduły. Ustawiono je
wokół dziedzińca na planie zbliżonym do litery C i uzupełniono
drewnianymi pergolami. W modułach wykorzystano ramy stalo-
we wypełnione panelami poliuretanowymi. Po zmontowaniu ele-
mentów, ściany zewnętrzne (grubości 10 cm) oraz dach pokryto
warstwą izolacji, co, jak zaznaczają architekci, jest bardzo rzadkie
w Grecji. Cała budowa zajęła pół roku.
Akademik z certyfikatem Minergie
Możliwość powtórnego wykorzystania modułów, gdy cykl
życia budynku dobiegnie końca, wydaje się jedną z większych
zalet prefabrykatów. Podkreślają to projektanci z hiszpańskiej
pracowni harquitectes, autorzy projektu prefabrykowanego
akademika uczelni architektonicznej ETSAV (Escuela Técnica
Superior de Arquitectura del Vallés) w dzielnicy Sant Cugat
del Valles w Barcelonie. Założenia konkursowe przewidywały
m.in., że budynek ma być zbudowany z prefabrykatów oraz
23
22
