Więcej informacji o produktach w serwisie
/produkty
17
Sektor Elektroenergetyczny 2015
Dobrana moc urządzeń do kompensacji mocy biernej indukcyjnej
nie może spowodować przekompensowania, które objawi się ujemną
wartością współczynnika cos
j
k
.
Sprawdzenie należy wykonać, korzystając ze wzorów:
gdzie:
P
z
– moc czynna zapotrzebowana przez odbiorniki [kW],
Q
z
– moc bierna zapotrzebowana przez odbiorniki [kvar],
Q
k
– moc urządzeń przeznaczonych do kompensacji mocy
biernej [kvar].
Ujemna wartość współczynnika mocy cos
j
świadczy o przekompen-
sowaniu, które jest szkodliwe dla odbiorników oraz sieci zasilającej,
gdyż powoduje wzrost napięcia i wyższych harmonicznych (THD)
w punkcie przyłączenia kompensatora.
Powyżej przedstawione zostały (od strony technicznej) negatywne
skutki przepływu mocy biernej w sieci. Przekroczenie dopuszczalnych
wartości tg
j
niesie ze sobą również dodatkowe obciążenie finansowe.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 4 maja
2007 r. w sprawie szczegółowych warunków funkcjonowania systemu
elektroenergetycznego (DzU z 2007 nr 89, poz. 623) dopuszczalny
pobór mocy biernej z systemu elektroenergetycznego określony jest
przez tg
j
, którego wartość nie może być większa niż 0,4. Rozporzą-
dzenie to jednocześnie zezwala (w uzasadnionych przypadkach) na
możliwość żądania przez Operatora Sieci Dystrybucyjnej (OSD) warto-
ści mniejszej od 0,4 (w praktyce nie jest ona niższa niż 0,2).
Przekroczenie dopuszczalnego poziomu wskaźnika tg
j
powoduje
naliczanie (określonych w taryfie dla energii elektrycznej, zatwier-
dzonej przez prezesa URE) dodatkowych opłat za pobór ponadnor-
matywnej mocy biernej. W celu zmniejszenia poboru mocy biernej
indukcyjnej z systemu elektroenergetycznego stosuje się jej kompen-
sację, polegającą na instalowaniu urządzeń, które lokalnie wytwarzają
moc bierną (np. baterie kondensatorów).
Na przykładzie fragmentu z faktury za energię elektryczną (tab. 1)
przeanalizowane zostaną pozycje, które występują u odbiorców roz-
liczających się w taryfach „B” i „C”. Na podstawie przeprowadzonej
weryfikacji można będzie określić, jakie składowe są związane z mocą
bierną i czy można je wyeliminować, obniżając tym samym wysokość
miesięcznych kosztów energii elektrycznej.
Składowymi rachunku za energię są opłaty: dystrybucyjna, abonamen-
towa, sieciowa, za przekroczenie mocy umownej, za energię bierną
(indukcyjną według tg
j
), za energię bierną oddaną (pojemnościową).
Nie wszystkie składowe muszą występować w każdym rachunku, zależą
od dostawcy energii, taryfy rozliczeniowej oraz charakteru odbioru.
O ile opłaty abonamentowej oraz sieciowej nie można wyeliminować, to
koszty energii biernej indukcyjnej oraz pojemnościowej – tak.
Miarą zużycia energii biernej indukcyjnej jest współczynnik mocy tg
j
(tab. 1, poz. 1) i na jego podstawie następuje rozliczenie jej kosztów.
Informuje on, jak dużo energii biernej zostało pobrane w stosunku
do energii czynnej. W tym przypadku wymagany przez OSD tg
j
REKLAMA
