Prawo budowlane w gospodarstwie rolnym
12
projektowaniu, budowie, przebudowie i zmianie sposobu użytkowania
budowli rolniczych lub ich części, a także związanych z nimi urządzeń
budowlanych. Ten akt prawny definiuje budowle rolnicze (takie jak:
zamknięte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce, płyty do składowa-
nia obornika, silosy na kiszonki, zboża i pasze, komory fermentacyjne
i zbiorniki biogazu rolniczego) jako obiekty dla potrzeb rolnictwa i prze-
chowalnictwa produktów rolnych.
Rozporządzenie wskazuje, że usytuowanie budowli rolniczych i projekt
zagospodarowania działki lub terenu powinny być zgodne z miejsco-
wym planem zagospodarowania przestrzennego, a jeśli on nie istnieje,
wówczas z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.
Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 listopada 2014 r.
(II OSK 1123/13) orzekł, że: „Przepisy rozporządzenia z dnia 7 paź-
dziernika 1997 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny
odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie nie mają zastosowania
na etapie wydawania decyzji o ustaleniu warunków zabudowy i zago-
spodarowania terenu. Przepisy te mają zastosowanie dopiero na eta-
pie wydawania pozwolenia na budowę. Wówczas sporządzany jest pro-
jekt budowlany, który musi uwzględniać wymogi wynikające z tego
rozporządzenia. Nadto, dopiero w postępowaniu o wydanie pozwo-
lenia na budowę możliwe jest ubieganie się przez inwestora o uzy-
skanie zgody na odstępstwo od przepisów techniczno-budowlanych
(art. 9 ust. 1 Prawa budowlanego). Zawarcie w decyzji o warunkach
zabudowy, że inwestor przy realizacji obiektu ma zachować odległości
wymienione w § 8 ww. rozporządzenia pozbawiałoby inwestora możli-
wości ubiegania się ww. zgody na odstępstwo”.
x x x
Dostęp do budowli rolniczych i urządzeń
budowlanych
Według omawianego rozporządzenia do budowli rolniczych i urządzeń
budowlanych z nimi związanych należy zapewnić dojścia i dojazdy przy-
stosowane do sposobu ich użytkowania oraz drogi pożarowe, jeżeli
gęstość obciążenia ogniowego strefy pożarowej przekracza 500 MJ/m
2
i zachodzi co najmniej jeden z warunków:
• powierzchnia strefy pożarowej przekracza 1000 m
2
,
• wewnątrz budowli występują strefy zagrożenia wybuchem.
Zamknięte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce oraz
produkty pofermentacyjne
Zamknięte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce powinny mieć:
• dno i ściany nieprzepuszczalne;
• szczelne przykrycie, z wyłączeniem zbiorników na płynne odchody
zwierzęce, lub ich części znajdujących się pod budynkiem inwentarskim,
stanowiących technologiczne wyposażenie budynku inwentarskiego;
• wylot wentylacyjny i zamykany otwór wejściowy (§ 6).
Odległości zamkniętych zbiorników na płynne odchody zwierzęce oraz
na produkty pofermentacyjne w postaci płynnej, mierzone od pokryw
i wylotów wentylacyjnych, powinny wynosić co najmniej:
1) 10 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi na działkach
sąsiednich, jednak nie mniej niż 15 m od otworów okiennych i drzwio-
wych w tych pomieszczeniach;
2) 15 m od magazynów środków spożywczych, a także od obiektów
budowlanych służących przetwórstwu artykułów rolno-spożywczych;
3) 4 m od granicy działki sąsiedniej;
4) 5 m od budynków magazynowych pasz i ziarna, silosów na zboże
i pasze oraz na kiszonki (§ 6 rozporządzenia).
Natomiast odległość otwartych zbiorników na produkty pofermenta-
cyjne w postaci płynnej oraz płyt do składowania obornika powinna
wynosić co najmniej:
1) 25 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi na działkach
sąsiednich, jednak nie mniej niż 30 m od otworów okiennych i drzwio-
wych w tych pomieszczeniach;
2) 50 m od budynków służących przetwórstwu artykułów rolno-spożyw-
czych i magazynów środków spożywczych;
3) 10 m od budynków magazynowych pasz i ziarna;
4) 4 m od granicy działki sąsiedniej;
5) 5 m od silosów na zboże i pasze;
6) 10 m od silosów na kiszonki (§ 6 rozporządzenia).
Dopuszcza się sytuowanie zamkniętych zbiorników na płynne odchody
zwierzęce oraz zbiorników na produkty pofermentacyjne w postaci płyn-
nej, a także płyt do składowania obornika w odległościach mniejszych
niż określone w § 6 ust. 4 pkt 3 i ust. 5 pkt 4 lub na granicy działek,
w przypadku gdy będą przylegać do tego samego rodzaju budowli rol-
niczych na działce sąsiedniej.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 13 grudnia
2017 r. (II SA/Kr 616/16) orzekł, że: „Biorąc pod uwagę, że § 6 ust. 5
pkt 4 rozporządzenia z 7 października 1997 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usy-
tuowanie wyklucza możliwość powstania płyty do składowania obor-
nika – czyli wszelkich jej elementów – w odległości mniejszej niż 4 m od
granicy działki, to nawet wykonanie jej przez inwestora zgodnie ze zgło-
szeniem, aczkolwiek z bezpośrednim sąsiedztwie granicy z inną działką,
skutkować musi koniecznością wydania decyzji o rozbiórce na podsta-
wie art. 51 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego”. Sąd ten doszedł także do
wniosku, że: „ubita ziemia, jaką jest m.in. glina, nie jest płytą do skła-
dowania obornika. (...) Pionowe obrzeża, czyli obudowę zapobiega-
jącą spływowi nieczystości na większą powierzchnię, należy natomiast
zakwalifikować jako element płyty do składowania obornika. Zgodnie
bowiem z § 29 Rozporządzenia z dnia 7 października 1997 r. w sprawie
warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze
i ich usytuowanie, płyty do składowania obornika powinny mieć dno
i ściany nieprzepuszczalne”.
Z kolei Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w wyroku z dnia
29 czerwca 2012 r. (II SA/Lu 230/12) doszedł do wniosku, że: „Samo-
wolna budowa płyty gnojowej podlega reżimowi art. 49 b ustawy –
Prawo budowlane oraz § 6 Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i gospo-
darki Żywnościowej z dnia 7 października 1997 r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytu-
owanie, zaś konsekwencje utwardzenia terenu bez zgłoszenia właści-
wemu organowi jako robót budowlanych innych niż budowa reguluje
art. 51 Prawa budowlanego”.
Silosy na zboże
Zgodnie z § 8 rozporządzenia odległość silosów na zboże
i pasze o pojemności do 100 t powinna wynosić co najmniej:
1) 8 m od pomieszczeń przeznaczonych na pobyt ludzi;
2) 8 m od innych budynków, z wyłączeniem obiektów
inwentarskich i gospodarczych;
3) 15 m od instalacji służących do otrzymywania biogazu
rolniczego;
4) 15 m od składu węgla i koksu;
5) 4 m od granicy działki sąsiedniej.
