Profesjonalista profesjonaliście
x x x
Hałas w instalacjach kanalizacyjnych
Hałas jest czynnikiem bardzo uciążliwym w codziennym funkcjono-
waniu. Powoduje uczucie zmęczenia, przeszkadza w odpoczynku
i utrudnia koncentrację. Sprawia to, że ochrona akustyczna,
zarówno w budynkach mieszkalnych, jak i użyteczności publicz-
nej, staje się coraz bardziej istotna. Systemy ograniczające dokucz-
liwe odgłosy szczególnie sprawdzają się w szpitalach, sanatoriach,
domach opieki i hotelach. Coraz częściej stosowane są również
w budynkach deweloperskich, podczas remontów lokali należących
do spółdzielni mieszkaniowych, a nawet w pomieszczeniach obiek-
tów, takich jak stadiony piłkarskie i hale sportowe.
Solidne ściany zewnętrzne i okna akustyczne dobrze wyciszają
pomieszczenia. Warto jednak pamiętać, że hałas ma swoje źródło
nie tylko na zewnątrz budynku, ale może być generowany także
w jego wnętrzu. Uciążliwe dźwięki pochodzą głównie od urządzeń
wyposażenia technicznego obiektów i nazywane są hałasem insta-
lacyjnym. Do uporczywych należą odgłosy pracujących pomp,
urządzeń wentylacyjnych, a także szumy powodowane przez ścieki
odprowadzane systemami kanalizacyjnymi.
Główną przyczyną powstawania hałasu w kanalizacji są drgania
instalacji wywołane przepływającymi ściekami, przenoszone na
konstrukcję budynku za pośrednictwem obejm mocujących. Sły-
szalny szum wewnątrz instalacji to efekt ruchu okrężnego spa-
dających ścieków wokół ścianek przewodu i mieszania się ich
z powietrzem.
Najgłośniejsze dźwięki generowane są w miejscach załamania
instalacji (kolana), włączenia podejścia do pionu (trójniki) na
odsadzkach, przy przejściu pionu w poziom (przewód odpływowy)
oraz tam, gdzie występuje nadmierne spiętrzenie elementów
mocowań (realizowanych jako punkty stałe), które przenoszą
drgania na konstrukcję budynku.
Parametry akustyczne systemów niskoszumowych wraz z zamoco-
waniami izolującymi wyznaczane są zgodnie z normą PN-EN 14366
„Pomiary laboratoryjne hałasu pochodzącego od instalacji kanali-
zacyjnych” i mogą być wykorzystywane do porównywania oraz do
oceny zachowania systemów kanalizacji wewnętrznej w określonych
warunkach. Metodyka badań według ww. normy polega na wykona-
niu pomiarów dźwięku powietrznego i materiałowego.
x x x
Metody zmniejszania poziomu hałasu
Dokuczliwe odgłosy, pochodzące od instalacji kanalizacyjnej,
można wyeliminować, stosując dobrej jakości systemy niskoszu-
mowe oparte na rurach i kształtkach wykonanych z najlepszych
materiałów. Do ważnych elementów należą również obejmy
z wkładką gumową izolującą akustycznie, za pomocą których
instalacja mocowana jest do konstrukcji. Dostępne na rynku
systemy kanalizacji niskoszumowej różnią się między sobą budową,
rodzajem wykorzystywanego materiału, rozwiązaniami moco-
wań tłumiących dźwięki, ceną i, co najważniejsze, parame-
trami akustycznymi.
Hałas powietrzny można znacznie ograniczyć, stosując grubo-
ścienne systemy oparte na materiałach o specjalnej strukturze (naj-
częściej wykorzystywany jest polipropylen wzmocniony minera-
łami) i wysokiej gęstości (nawet do 1,9 g/cm
3
). Parametry ochrony
akustycznej, zarówno w zakresie dźwięku materiałowego, jak
i powietrznego, ulegają bowiem znacznej poprawie w miarę wzrostu
gęstości materiału systemu. Taki rodzaj konstrukcji wpływa również
na polepszenie parametrów niskoszumowych dzięki zatrzymaniu
hałasu we wnętrzu instalacji oraz zdolności rozpraszania drgań.
Ważnym elementem w tłumieniu drgań instalacji, które z kolei
generują dźwięk materiałowy, są mufy nasadowe ze specjalną
uszczelką manszetową. Służą one do łączenia rur bezkielicho-
wych na pionach kanalizacyjnych. Taki sposób połączenia skutecz-
nie zapobiega przenoszeniu drgań pomiędzy częściami systemu,
co dodatkowo podnosi izolacyjność akustyczną całego układu
kanalizacyjnego.
Instalacje niskoszumowe –
wytyczne projektowe
i montażowe
Opracowanie:
redakcja
Konsultacja:
Kamil Baran, Wavin
Więcej na ten temat czytaj w nowym
„Informatorze Instalacyjnym-
-murator” 2017
