Więcej informacji o produktach w serwisie
/produkty
Profesjonalista profesjonaliście
Oświetlenie awaryjne, z uwagi na wyznaczone mu zadanie,
należy uznać za jeden z istotnych elementów bezpieczeństwa
w budynkach. To przede wszystkim ono pozwala na przepro-
wadzenie bezpiecznej i sprawnej ewakuacji ludzi w przypadku
uszkodzenia oświetlenia podstawowego. Jego brak może utrud-
nić rozpoznanie dróg ewakuacyjnych, zlokalizowanie zarówno
urządzeń przeciwpożarowych, jak i pierwszej pomocy, a ponadto
doprowadzić do powstania paniki wśród użytkowników obiektu.
W konsekwencji nagły zanik zasilania opraw oświetlenia pod-
stawowego może być przyczyną zagrożenia zdrowia, a nawet
życia ludzkiego.
Aby temu zapobiec, stosuje się dodatkowe źródła energii elek-
trycznej do zasilania pewnej części zamontowanych w obiekcie
opraw oświetleniowych, które (wraz z oprawami i elementami
pośrednimi) określa się mianem instalacji oświetlenia awaryjnego.
Zagadnienia z nim związane są wieloaspektowe i rozległe. Nie
sposób omówić ich szczegółowo w jednym artykule, dlatego
w niniejszym tekście przybliżone zostaną podstawowe wyma-
gania prawne i techniczne. Należy jednocześnie zaznaczyć, że
poruszane kwestie stanowią pewien wycinek – zdaniem autora
– najważniejszych wymagań.
x x x
Wymagania prawne
W polskich przepisach przeciwpożarowych jest wiele informacji
dotyczących oświetlenia awaryjnego. Niestety opisane są
w kilku odrębnych aktach prawnych, co może utrudniać ich
odnalezienie, właściwą interpretację i stosowanie.
Dokumentem normującym sprawy projektowania, wznoszenia
i utrzymania obiektów budowlanych jest ustawa z dnia 7 lipca
1994 r. [1]. Znajduje się w niej zapis, mówiący, że obiekty te
wraz ze związanymi z nimi urządzeniami należy projektować
i budować w sposób określony w przepisach (w tym techniczno-
-budowlanych) oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej,
spełniając podstawowe wymagania dotyczące ogólnie pojętego
bezpieczeństwa pożarowego.
Do wspominanych przepisów techniczno-budowlanych zalicza się
rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r.
[2]. Jeden z artykułów ww. regulacji definiuje, że budynek, w któ-
rym zanik napięcia w elektroenergetycznej sieci zasilającej może
spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzi czy środowiska,
a także znaczne straty materialne, należy wyposażyć w samoczyn-
nie uruchamiające się oświetlenie awaryjne (zapasowe lub ewakua-
cyjne). Zapis ten jest jednak bardzo ogólny (bo przecież w każdym
budynku, gdzie przebywają ludzie, zanik zasilania może prowadzić
do zagrożenia ich życia lub zdrowia), ale jego uszczegółowienie
odnajdujemy w dalszych punktach rozporządzenia [2]. Zgodnie
z nim awaryjne oświetlenie ewakuacyjne należy stosować:
• w pomieszczeniach:
– widowni kin, teatrów i filharmonii oraz innych sal wido-
wiskowych,
– audytoriów, sal konferencyjnych, sportowych, czytelni oraz
lokali rozrywkowych, mieszczących ponad 200 osób,
– wystawowych w muzeach,
– o powierzchni netto ponad 1000 m
2
w garażach, oświetlonych
wyłącznie światłem sztucznym,
– o powierzchni netto ponad 2000 m
2
w budynkach użyteczności
publicznej, zamieszkania zbiorowego oraz produkcyjnych
i magazynowych;
• na drogach ewakuacyjnych:
– ze wszystkich ww. pomieszczeń,
– oświetlonych wyłącznie światłem sztucznym...
Oświetlenie awaryjne – wymagania
aktualnych przepisów
mgr inż. Marcin Wawerek
Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej
im. Józefa Tuliszkowskiego – Państwowy Instytut Badawczy
ekspert
Więcej na ten temat czytaj w nowym
„Informatorze Instalacyjnym-
-murator” 2016
