40
Profesjonalista profesjonaliście
Pierwsza edycja turnieju przeznaczona dla uczniów zasadniczych
szkół zawodowych została rozegrana w trzech etapach: szkolnym,
wojewódzkim i centralnym. W konkursie na etapie szkolnym wzięło
udział ok. 18 000 uczniów z 184 szkół w zawodach: betoniarz pre-
fabrykacji elementów budowlanych, betoniarz-zbrojarz, dekarz-
-blacharz, malarz budowlany, monter konstrukcji żelbetowych,
monter zewnętrznych sieci komunalnych, murarz, posadzkarz
i sztukator. Uczestnicy startowali indywidualnie, a finał ustny odbył
się w studiu TVP w Warszawie 6 maja 1972 r. Od II do V edycji kon-
kurs miał charakter rozgrywek pięcioosobowych zespołów, które
uczestniczyły w sprawdzianie pisemnym, eliminacjach praktycznych
i finałach ustnych, zorganizowanych w Poznaniu, Olsztynie, Legnicy
i Warszawie. Od VI edycji zmniejszono liczbę uczniów w drużynie
do trzech, a finały przeprowadzano w Warszawie, Gdańsku, Biłgo-
raju, Krośnie i Ostrołęce. W roku szkolnym 1981/82 konkurs został
podzielony na dwa piony. Pierwszy, jako kontynuacja Turnieju „Złota
Kielnia”, przeprowadzany był w dwuosobowych zespołach wśród
uczniów szkół zasadniczych i nosił nazwę Turnieju Wiedzy i Umiejęt-
ności Budowlanych. Drugi pion skierowano do uczniów techników
oraz nazwano Olimpiadą Wiedzy i Umiejętności Budowlanych. Etapy
końcowe odbywały się w Kłodzku, Nowym Sączu, Koszalinie, Łodzi,
Głogowie, Lublinie, Gorzowie Wielkopolskim i Warszawie.
x x x
Zmiany w regulaminie
Sytuacja turnieju zmieniła się od edycji 1992/93, której organi-
zację powierzono Wojewódzkiemu Ośrodkowi Metodycznemu
w Łodzi. Powołano wtedy nowe okręgi i zmieniono regulamin.
Rywalizacja nadal miała charakter drużynowy, jednak konkurs
przeprowadzano w etapach: szkolnym, okręgowym i centralnym.
Uczniowie zmagali się z zadaniami teoretycznymi i praktycznymi.
Finały centralne miały miejsce w Toruniu, Łodzi, Wieluniu, Krako-
wie, Poznaniu, Włocławku i Zgierzu. W 2003 roku opiekę nad tur-
niejem przejął Wydział Budownictwa Politechniki Łódzkiej i w takiej
formie konkurs dotrwał do 2005 roku, kiedy to, po przeprowadze-
niu eliminacji szkolnych, odwołano etap okręgowy i rozwiązano
Komitet Główny. Dzięki determinacji wielu sympatyków wydarze-
nia w krótkim czasie zorganizowano w czterech okręgach elimina-
cje drugiego szczebla, a następnie finał centralny w Pabianicach
i Toruniu. Po dostosowaniu regulaminu do aktualnych standar-
dów egzaminacyjnych, powołaniu nowych okręgów oraz nowego
Komitetu Głównego w 2006 roku konkurs przyjął nazwę Turniej
Budowlany „Złota Kielnia”. Powrócono do rywalizacji indywidual-
nej w ramach zawodów: murarz-tynkarz, malarz-tapeciarz, posadz-
karz, monter instalacji urządzeń sanitarnych i stolarz.
x x x
Korzyści dla finalistów
W 2006 roku powstało Ogólnopolskie Stowarzyszenie Edukacji
Budowlanej i Kultury Fizycznej z siedzibą w Grudziądzu, które
otrzymało uprawnienia do organizacji turniejów i olimpiad,
zgodnie z obowiązującymi przepisami dotyczącymi przeprowadza-
nia tego typu konkursów. Finały „Złotej Kielni” zorganizowano
w Grudziądzu i Iławie, a w następnych latach – w Płocku, Mińsku
Mazowieckim i Lęborku. Przebieg tego ostatniego – wizytowanego
przez Ministerstwo Edukacji Narodowej – był przełomowy dla całej
imprezy i zaowocował wpisaniem Turnieju Budowlanego „Złota
Kielnia” na ministerialną listę turniejów i olimpiad. Dzięki temu
zwycięzcy uzyskują zwolnienie z pisemnej części egzaminu potwier-
dzającego kwalifikacje zawodowe. Kolejne finały odbyły się w Sos-
nowcu, Toruniu, Piotrkowie Trybunalskim, Grudziądzu i Poznaniu.
Obecnie impreza przeprowadzana jest w trzech etapach: eliminacji
szkolnych i okręgowych oraz finału centralnego. W rundzie okrę-
gowej, rozgrywanej w Gliwicach, Mińsku Mazowieckim, Lublinie,
Kędzierzynie-Koźlu, Poznaniu i Toruniu, bierze udział po dwóch
najlepszych uczniów z danej szkoły w poszczególnych zawodach.
W finale centralnym zaś po sześciu najlepszych uczestników z eli-
minacji okręgowych. Jest on przeprowadzany na zasadach obowią-
zujących podczas egzaminu potwierdzającego kwalifikacje zawo-
dowe. Część pisemna (może być w formie elektronicznej) trwa
60 minut i składa się z 40 pytań zamkniętych testowych z jedną
poprawną odpowiedzią. Część praktyczna trwa 180–240 minut
i polega na wykonaniu zadania technologicznego, którego ocenie
podlegają jego pośrednie i końcowe etapy.
Finał konkursu trwa trzy dni. Zadaniem jego uczestników jest
rozwiązanie testu wiedzy oraz wykonanie zadania praktycznego
w sześciu kategoriach: monter suchej zabudowy, malarz-tape-
ciarz, monter instalacji sanitarnych, murarz-tynkarz, dekarz oraz
wykonawca robót posadzkarsko-okładzinowych.
Turniej Budowlany „Złota Kielnia” jest jedynym konkursem, który
od przeszło 40 lat daje uczniom szkół zawodowych możliwość
sprawdzenia wiedzy i umiejętności praktycznych. Jego formuła jest
zbliżona do zewnętrznych egzaminów zawodowych, co pozwala
uczniom sprawdzić swoje przygotowanie do podjęcia pracy
w zawodzie. Finaliści turnieju otrzymują cenne nagrody oraz prawo
do zwolnienia z pisemnego egzaminu potwierdzającego kwalifikacje
w zawodzie, dlatego poziom rywalizacji jest bardzo wysoki.
XLVIII edycja jest ostatnią, zapewniającą laureatom i finalistom zwol-
nienie z egzaminu potwierdzającego kwalifikacje w zawodzie w kwa-
lifikacjach jednoliterowych (zgodne z PPKwZ z 2012 roku), czyli ucz-
niom klas III dotychczasowej zasadniczej szkoły zawodowej.
Finał centralny, podobnie jak poprzedni, odbędzie się na terenie
Międzynarodowych Targów Poznańskich w ramach Targów Budow-
nictwa Budma 2019. Patronami medialnymi tego wydarzenia są:
„Informator Budowlany-murator”, „Informator Instalacyjny-murator”
oraz serwis Muratorplus.pl.
Szczegóły dostępne na stronie
.
Historia Turnieju Budowlanego „Złota Kielnia”
Turniej „Złota Kielnia” powołano w roku szkolnym 1971/72 z inicjatywy ówczesnego Zarządu Głównego Związku Młodzieży
Socjalistycznej oraz redakcji tygodnika „Fundamenty”. Celem przedsięwzięcia było zainicjowanie w szkołach budowlanych
szlachetnej rywalizacji między uczniami o tytuł najlepszego w zawodzie. W tym roku odbędzie się już XLVIII edycja turnieju,
o nieco zmienionej formie, ale wciąż tej samej przewodniej idei.