●●
Oddziaływanie na otoczenie
Linie oddziałują na otoczenie wytwarzanymi w czasie jej pracy polami
elektrycznym i magnetycznym, a także hałasem. Ponadto ograniczają
możliwość wykorzystania terenu, w pobliżu którego się znajdują, do
innych celów.
Ograniczenia wynikające z dopuszczalnych natężeń pól określa Rozpo-
rządzenie Ministra Środowiska z dnia 30 października 2003 r. w spra-
wie dopuszczalnych poziomów pól elektromagnetycznych w środowi-
sku oraz sposobów sprawdzania dotrzymania tych poziomów, które
wskazuje dopuszczalne wartości pola elektrycznego i magnetycznego,
jakie mogą być generowane przez urządzenia energetyczne w miej-
scach ogólnie dostępnych dla ludzi:
• natężenie pola elektrycznego nie większe niż 10 kV/m, przy czym dla
obszarów przeznaczonych pod zabudowę mieszkalną – do 1 kV/m.
• natężenie pola magnetycznego, niezależnie od przeznaczenia terenu,
nie większe niż 60 A/m.
Należy mieć świadomość, że obowiązujące w Polsce ww. wartości
należą do jednych z najbardziej restrykcyjnych na świecie.
Rozporządzenie określa także dopuszczalne poziomy hałasu, które
zależnie od pory dnia i przeznaczenia terenu nie powinny przekraczać
wartości: 50–67 dB w dzień i 45–57 dB w nocy.
POLE ELEKTRYCZNE
W przypadku niskich i średnich napięć natężenie pola elektrycznego
pod liniami jest znacznie niższe od wymaganej wartości 1 kV/m.
Oddziaływanie polem elektrycznym rozpatruje się dla napięć od 110 kV,
które może powodować ograniczanie możliwości zagospodarowania
terenu pod liniami WN i NN.
W przypadku linii kablowych niskich napięć natężenie pola elektrycz-
nego wytwarzanego przez żyły robocze, mierzone przy powłoce kabla,
jest kilka rzędów niższe od wartości dopuszczalnych, dlatego zjawisko
to można pominąć. Przy średnich i wysokich napięciach, z uwagi na
konstrukcję kabli (obecność żyły powrotnej), pole elektryczne zamyka
się w całości wewnątrz kabla i poza nim nie występuje. Co więcej, sam
fakt ułożenia go w ziemi – środowisku przewodzącym – niwelowałby
natężenie pola do zera.
POLE MAGNETYCZNE
Jego wielkość w pobliżu linii zależy od: wielkości prądu płynącego prze-
wodami roboczymi (natężenie pola rośnie wraz ze wzrostem natężenia
prądu), od odległości pomiędzy nimi (natężenie pola wzrasta wraz ze
zwiększeniem odległości) oraz od ziemi (natężenie pola maleje wraz ze
wzrostem wysokości przewodów nad ziemią).
Wielkości prądów płynących w liniach napowietrznych i kablowych
tego samego napięcia są zbliżone, a więc ich oddziaływanie pod tym
względem również.
Odległości wzajemne pomiędzy przewodami roboczymi (różnymi
fazami) w przypadku linii napowietrznej wynoszą od kilkudziesięciu
centymetrów do kilku metrów, a wysokość ich zawieszenia – w zależ-
ności od wartości napięcia – od kilku do kilkudziesięciu metrów.
W efekcie jedynie w przypadku linii NN można spodziewać się przekro-
czeń natężeń dopuszczalnych pod nimi.
Przeciętna głębokość ułożenia linii kablowych wynosi od kilkudziesięciu
centymetrów do dwóch metrów. Niewielka odległość pomiędzy fazami
powoduje znaczne obniżenie natężenia pola magnetycznego w jej
pobliżu. W przypadku rozwiązań niskich i średnich napięć odległości
fot. Shutterstock
W porównaniu z liniami napowietrznymi ograniczenia możliwości zagospodarowania terenu w pobliżu linii kablowych są niewielkie
1
Zobacz serwis dla profesjonalistów:
58
kablowanie sieci elektroenergetycznych
