Więcej informacji o produktach w serwisie
/produkty
Profesjonalista profesjonaliście
Przyznawanie klasy energetycznej i wprowadzanie minimalnych
wymogów środowiskowych (wymogi ecodesign lub ekoprojektu) sto-
sowane jest już powszechnie w Europie dla znacznej grupy urządzeń
zużywających energię. Dotyczy to nie tylko sprzętu AGD, takiego
jak lodówki, pralki czy zmywarki, ale również pomp obiegowych
c.o. i klimatyzatorów. Docelowo rozporządzenia Komisji Europej-
skiej mają objąć łącznie 20 różnych grup produktów, tzw. Lotów (od
LOT1 do LOT20).
23 września 2013 roku weszły w życie rozporządzenia Komisji Eu-
ropejskiej, dotyczące etykietowania energetycznego kolejnych grup
wyrobów, m.in. kotłów i urządzeń grzewczych zasilanych gazem,
olejem i energią elektryczną. Jednocześnie pojawiło się rozporządze-
nie o wymogach ekoprojektu dla tej samej grupy urządzeń grzew-
czych.
Rozporządzenie ecodesign
(szczegółowe wymogi ekologicz-
ne i min. efektywności energetycznej) dotyczy urządzeń centralnego
ogrzewania i pakietów gazowych, olejowych, elektrycznych do
70 kW.
Rozporządzenie oznakowania energetycznego
(szczegó-
łowe wymogi oznakowania efektywności energetycznej) przeznaczo-
ne są dla urządzeń centralnego ogrzewania: gazowych, olejowych,
elektrycznych do 400 kW.
Dyrektywa 2010/30/EU o oznakowaniu energetycznym urządzeń
przewiduje wprowadzenie klas efektywności energetycznej dla
wszystkich rozwiązań zużywających energię, w tym dla urządzeń
grzewczych centralnego ogrzewania. W rozporządzeniu wyda-
nym przez Komisję Europejską jako akt delegowany Dyrektywy
2010/30/EU w zakresie LOT1 występuje orientacyjny podział klas
energetycznych (rys. 1).
Podstawą przypisania urządzenia grzewczego do konkretnej klasy
energetycznej jest wyliczona i zadeklarowana przez producenta lub
uzyskana na podstawie badań laboratoryjnych wartość sezonowego
współczynnika efektywności
η
s
. Parametr określa stosunek energii
wykorzystanej do ogrzewania do zużytej energii pierwotnej. War-
tość współczynnika nakładu energii pierwotnej w ramach tego roz-
porządzenia została podana w taki sposób, że nie obejmuje strat
energii związanej z transportem paliwa. Przyjęto, że średni euro-
pejski współczynnik nakładu energii pierwotnej dla energii elek-
trycznej wynosi 2,5 (nie uwzględniono strat przesyłowych energii
elektrycznej), a dla gazu ziemnego lub olejowego – 1,0 (a nie 1,1, czyli
również bez uwzględnienia strat przesyłowych energii).
Niestety w trakcie wieloletnich negocjacji projektów rozporządzeń
zrezygnowano z pierwotnego planu umieszczenia na etykietach ener-
getycznych urządzeń wartości współczynnika efektywności ener-
getycznej
η
s
. Zamieszczanie go pozwoliłoby klientom na łatwiejsze
rozróżnienie efektywności urządzeń w ramach konkretnych klas
energetycznych. Prawdopodobnie producenci urządzeń grzewczych
będą jednak powszechnie prezentować ten parametr w reklamach
nowych produktów. W przypadku wykorzystywania w nich energii
z odnawialnych źródeł oraz zastosowania systemów kogeneracji ciepła
i prądu możliwe będzie uzyskanie wysokiego współczynnika efek-
tywności (powyżej 100%) oraz przyznanie urządzeniu klasy wyższej
niż A. Najwyższe klasy energetyczne (A++ i A+++) będą w stanie
osiągać tylko sprężarkowe pompy ciepła zasilane energią elektryczną,
korzystające z energii geotermalnej.
x x x
Planowane etapy wprowadzania etykiet
Projekt rozporządzenia przewiduje trzy etapy wprowadzania oznakowa-
nia energetycznego urządzeń grzewczych:
• dobrowolny – możliwy do wprowadzenia, ale nieobowiązkowy; pub-
likowany w oficjalnym dzienniku urzędowym Unii Europejskiej – od
września 2013 r.,
• obowiązkowy ze skalą od G do A++ (bez obowiązku pokazywania
A+++) – od października 2015 r.,
• obowiązkowy ze skalą od G do A+++ (z obowiązkiem pokazywania
A+++) – od października 2018 r.
Paweł Lachman
prezez zarządu PORT PC
ekspert
Nowe wymogi dotyczące
etykietowania urządzeń grzewczych
Więcej na ten temat czytaj w nowym
„Informatorze Instalacyjnym-
-murator” 2015
