32
abc specjalisty
warsztat architekta
szkło, kamień, a może metal
13, 14.
Przykład użycia sidingu
z drewna iglastego modyfikowa-
nego termicznie i olejowanego
na budynku biurowym na terenie
zespołu logistycznego (Motogama
w Krakowie), fot. SMART STUDIO
mającej na celu poprawę ich właściwości. Drewno przez
kilkadziesiąt godzin jest wygrzewane w specjalnych
komorach w temperaturze 180–200°C, dzięki czemu
nabiera pożądanych cech, zbliżonych do tych, które są
charakterystyczne dla gatunków egzotycznych. W ten
sposób poprawia się jego odporność na działanie wil-
goci (dzięki zmianie wewnętrznej struktury), zmniejsza
możliwość odkształceń, poprawia właściwości termiczne,
a także zwiększa odporność na czynniki biologiczne
(np. grzyby i pleśń). Dodatkowo, w wyniku tego procesu,
z drewna częściowo usuwane są substancje lotne i żywice.
Surowiec poddany takiej obróbce charakteryzuje się
przyjemnym zapachem oraz nabiera charakterystycznego
ciemnobrązowego, „wypłowiałego” odcienia.
Obróbka i montaż drewna modyfikowanego termicznie prze-
biega podobnie jak naturalnego, przy czym należy zwrócić
szczególną uwagę na jego podwyższoną kruchość, a co za
tym idzie – na konieczność stosowania specjalnie dobieranych
łączników i wkrętów. Drewno modyfikowane ma o wiele
mniejsze wymagania w kwestii pielęgnacji od naturalnego, jed-
nak podlega ono podobnym zmianom wyglądu (patynowanie
i blaknięcie). Zalecaną metodą konserwacji jest olejowanie.
Drewno naturalne
W polskim klimacie na elewację drewnianą najbezpieczniej jest
zastosować egzotyczne gatunki, m.in. cedr, modrzew syberyj-
ski czy teak, o znacznie większej odporności na czynniki atmos-
feryczne. Na przykład, cedr kanadyjski charakteryzuje się wyjąt-
kową odpornością na grzyby i pleśnie, dlatego doskonale spraw-
dzi się tam, gdzie będzie częściej narażony na podwyższoną
wilgotność czy występowanie bryz. Elewacje drewniane mon-
towane od strony północnej są najmniej wystawione na
działanie czynników atmosferycznych, natomiast te użyte
od strony południowej i zachodniej – najbardziej. Do kon-
serwacji drewnianej elewacji stosuje się bejce, oleje i woski,
które pozwalają kontrolować naturalne starzenie się materiału.
Sposób montażu drewnianych elementów elewacyjnych jest
powszechnie znany – zazwyczaj wykorzystuje się różnego
rodzaju ruszty. W przypadku fasad szczególną uwagę należy
zwrócić na zapewnienie właściwej wentylacji poszczególnych
warstw, która umożliwi łatwe wysychanie drewna.
Drewno modyfikowane termicznie
Rodzime gatunki drewna mają niską odporność na warunki
atmosferyczne, dlatego poddaje się je obróbce termicznej,
12.
Fragmenty elewacji z cedru
kanadyjskiego w budynku zlokalizo-
wanym nad morzem,
fot. Andrzej Zalewski
12
13
14
