Systemy zasilania gwarantowanego UPS w obiektach typu data center
68
x x x
Podsumowanie
Poziom Tier IV zapewnia najwyższą dostępność zasilania dla odbiorów
końcowych, ale jest jednocześnie najdroższy, ponieważ wymaga zasto-
sowania wielu, często drogich, elementów nadmiarowych. Ponadto,
pomimo większych kosztów projektu, budowy oraz utrzymania obiektu,
otrzymuje się współczynnik dostępności na poziomie niewiele wyższym
niż na poziomie Tier III. Kompromisowym rozwiązaniem wydaje się
wybór klasy Tier III, która w przybliżeniu może kosztować 50% więcej
od I lub II, ale jej dostępność będzie kilkukrotnie wyższa [17].
Bardzo istotnym elementem związanym z zapewnieniem wysokiej nie-
zawodności systemu jest również monitoring środowiskowy, pozwa-
lający odpowiednio szybko reagować na potencjalne zagrożenia
(np. uszkodzenia baterii w systemach UPS, zbyt wysoką tempera-
turę w pomieszczeniu, zakłócenia w sieci zasilającej, przekroczenie
dopuszczalnej wartości prądu w obwodzie) i zapobiegać powstawaniu
awarii. Są to działania sprzyjające zachowaniu jak najwyższej wartości
czasu MTBF dla systemu [18]. Fachowy personel serwisowy, gwaran-
tujący szybki dojazd w przypadku awarii oraz maksymalnie krótki czas
Rys. 6. Koszty poszczególnych konfiguracji zasilania [15]
Rys. 7. Procentowy koszt budowy poszczególnych układów zasilania w odniesieniu do
kosztu układu w standardzie Tier I [15]
Rys. 8. Wartość współczynnika dostępności w zależności od zastosowanej
konfiguracji [14]
rys. P. Piotrowski (6)
Rys. 9. Czas niedostępności zasilania w ciągu roku w zależności od kosztów budowy
poszczególnych układów zasilania w standardzie Tier [14]
Rys. 10. Dyspozycyjność równolegle pracujących UPS-ów w odniesieniu do ceny
ich zakupu [16]
Rys. 11. Wartość względna współczynnika MTFB(n) dla grupy jednostek pracujących
równolegle z redundancją, odniesiona do MTBF pojedynczego UPS-a [16]
