NSE modny dach
24
Więźby
Mocna podstawa
Dach staramy się zrobić „na zawsze” – najlepszy, najtrwalszy,
najładniejszy. Za te cechy w dużej mierze odpowiada więźba i dlatego
musi być wykonana solidnie, przez cieśli z dużym doświadczeniem.
Tekst
architekt Paweł Detko, RadosławMurat,
zdjęcia
Andrzej Szandomirski
N
ajłatwiejszy do zaprojektowania
i wykonania jest dach o niedużej
rozpiętości, dwuspadowy albo koper-
towy. Jego więźba będzie tania wtedy,
gdy miejsca jej podparcia będą proste:
podłużne ściany lub krawędzie stropu,
na których ułożymy murłaty bez usko-
ków, załamań i nadwieszeń.
Słupy podpierające więźbę w miarę moż-
liwości powinny obciążać strop w jego
najmocniejszych miejscach – czyli ponad
ścianami bądź słupami parteru.
Jeśli jest to niemożliwe, strop trzeba
będzie wzmocnić żebrami lub pod-
ciągami albo rozłożyć obciążenia od
więźby przez podwaliny pod ścianką
stolcową.
Jeżeli dach jest duży, liczy się możli-
wość usytuowania regularnego czworo-
boku tak zwanych ścianek stolcowych
w centrum. Regularny rozstaw słupów
powoduje, że ich wzajemne powiązania
płatwiami i kleszczami są najkrótsze,
a całość jest sztywna, zużyjemy więc
najmniejszą ilość materiałów konstruk-
cyjnych i wykończeniowych.
Przy dużych i wysokich dachach do
oparcia warto wykorzystać ściany
szczytowe oraz wyniesione ponad po-
ziom ostatniej kondygnacji ściany lub
słupy i rygle masywnej (żelbetowej bądź
murowej) konstrukcji w centrum domu.
Wówczas zaoszczędzimy na drewnie
konstrukcyjnym, bo wyniesione ponad
strop ściany, słupy i wieńce będą zastę-
pować drewniane usztywnienia.
Drewno na więźbę musi być zaimpregnowana
i lepiej zrobić to, zanim powstanie konstrukcja.
Po jej zbudowaniu trzeba jeszcze zabezpieczyć
miejsca cięcia
konstrukcje dachów
