Informator Instalacyjny-murator DEMO 2020

Profesjonalista profesjonaliście

Zobacz serwis dla profesjonalistów:

34

• PN-E-08390/56:1993 „Systemy alarmowe. Systemy transmisji alarmu.

Systemy łączności akustycznej wykorzystujące telefoniczną sieć

komutowaną”.

Podstawową wytyczną dla przedsiębiorcy świadczącego usługi zapew-

nienia bezpieczeństwa osób i mienia był wymóg posiadania koncesji

MSWiA, który obowiązuje do dzisiaj. Zasadniczy wpływ na wymagania

prawne dotyczące usług monitoringu i ochrony fizycznej miała ogło-

szona przez Sejm RP Ustawa z dnia 22 sierpnia 1997 r. o ochronie osób

i mienia (DzU z 1997 r. nr 114, poz. 740), która do chwili obecnej po licz-

nych modyfikacjach stanowi podstawową regulację prawną w tym

zakresie. Jej wprowadzenie i wynikających z jej delegacji aktów wyko-

nawczych i rozporządzeń w dużym stopniu uporządkowało wewnętrzny

rynek usług ochrony osób i mienia, jednak nie wprowadziło obowiązku

stosowania norm branżowych w całym obszarze, jak to ma np. miejsce

w przypadku monitorowania systemów sygnalizacji pożaru, gdzie ist-

nieje konieczność montowania certyfikowanych urządzeń transmisji

alarmu oraz realizacji usług zgodnie z wymaganiami rozporządzenia.

Co prawda ogłoszona w 2010 roku nowelizacja rozporządzenia MSWiA

w sprawie wymagań, jakim powinna odpowiadać ochrona wartości pie-

niężnych przechowywanych i transportowanych przez przedsiębiorców

i inne jednostki organizacyjne (DzU nr 166, poz. 1128) w załączniku nr 1

określa wymagania ogólne dla elektronicznych systemów zabezpieczeń

oraz przywołuje normę PN-EN 50131-1 „Systemy sygnalizacji włamania

i napadu. Wymagania systemowe”, jednak nie wprowadza obowiązku

jej stosowania. Należy wyraźnie zaznaczyć, że nie oznacza to dowol-

ności w realizacji usług technicznej ochrony mienia. W przypadku spo-

rów rozstrzyganych przez sądy powszechne to właśnie zapisy norm

są dokumentami odniesienia – jako zbiór przyjętych i zatwierdzonych

przez komitet normalizacyjny dobrych praktyk ujętych w formie wyma-

gań i parametrów dla poszczególnych klas systemów alarmowych oraz

wymogów realizacji usług ich monitorowania.

W efekcie wstąpienia Polski do Unii Europejskiej zostały przyjęte dyrek-

tywy i normy wspólnotowe CENELEC jako obowiązujące w naszym

kraju, nie były jednak kompletne w zakresie realizacji usług monitoro-

wania obiektów, np. brakowało wymagań w zakresie alarmowego cen-

trum odbiorczego (ACO). Obecnie należy uznać, że regulacje, choć dobro-

wolne, są kompletne i dają wytyczne przedsiębiorcom do organizacji

ACO na właściwym poziomie.

Najważniejsze normy dotyczące realizacji usług monitoringu:

• PN-EN 50131 „Systemy sygnalizacji włamania i napadu”,

• PN-EN 50136 „Urządzenia i systemy transmisji alarmu”,

• PN-EN 50132 „Systemy dozorowe CCTV”,

• PN-EN 50518 „Centrum monitorowania i odbioru alarmu”.

●●

NajważNiejsze parametry

Parametry dotyczące niezawodności działania i ochrony łączy wykorzy-

stywanych w transmisji alarmu pomiędzy lokalnymi systemami alarmo-

wymi (LSA) a alarmowym centrum odbiorczym (ACO) zostały opisane

w normie PN-EN 50136-1-1 „Systemy alarmowe. Systemy i urządzenia

transmisji alarmu. Część 1-1: Wymagania ogólne dotyczące systemów

transmisji alarmu”.

Do kluczowych parametrów należą:

• czas transmisji (D) – wyrażany w sekundach, będący średnią arytme-

tyczną wszystkich czasów transmisji pomiędzy danym nadajnikiem

a ACO; im jest on krótszy, tym wyższa klasa systemu;

●●

moNitorowaNie systemu alarmowego

Artykuł 3. ustawy o ochronie osób i mienia definiuje ten proces jako dzia-

łanie w formie dozoru sygnałów przesyłanych, gromadzonych i prze-

twarzanych w urządzeniach elektronicznych i systemach alarmowych.

Jest on realizowany na podstawie systemu, w skład którego wchodzą:

urządzenie transmisji alarmu (UTA), popularnie nazywane nadajni-

kiem, łącza transmisji danych (telefoniczne, radiowe, GSM, IP) oraz

alarmowe centrum odbiorcze (ACO), najczęściej określane jako cen-

trum monitorowania.

●●

przepisy prawNe

Historia rozwoju tego typu systemów w Polsce sięga lat 80. ubiegłego

wieku i związana jest z powstawaniem pierwszych elektronicznych

rozwiązań alarmowych oraz prywatnych agencji, które świadczyły

usługi monitorowania i ochrony fizycznej głównie dla instytucji oraz

prywatnych osób zamożnych. Instalacje monitorowania były tworzone

na podstawie analogowych i często awaryjnych linii telefonicznych,

a w niewielkim stopniu na bazie dopiero rozwijanych sieci łączności

radiowej.

Pierwsze normy dotyczące systemów sygnalizacji włamania i napadu

(SSWiN), których nierozerwalną częścią są systemy transmisji alarmu,

pojawiły się w 1993 r. i miały charakter dobrowolny:

• PN-E-08390/51:1993 „Systemy alarmowe. Systemy transmisji alarmu.

Ogólne wymagania dotyczące systemów”,

• PN-E-08390/52:1993 „Systemy alarmowe. Systemy transmisji alarmu.

Ogólne wymagania dotyczące urządzeń”,

• PN-E-08390/54:1993 „Systemy alarmowe. Systemy transmisji alarmu.

Systemy transmisji alarmu wykorzystujące specjalizowane tory

transmisji”,

• PN-E-08390/55:1993 „Systemy alarmowe. Systemy transmisji alarmu.

Systemy łączności cyfrowej wykorzystujące telefoniczną publiczną

sieć komutowaną”,

Czesławworoszyło

członek komisji rewizyjnej stowarzyszenia

POLALARM oraz sekcji zabezpieczeń

technicznych Polskiej Izby Ochrony

Zapewnienie bezpieczeństwa w miejscu zamieszkania

to dziś niezbędne działanie polegające na odpowiednim

stosowaniu metod prawnych, organizacyjnych

i technicznych. Niniejszy artykuł związany jest ściśle

z szeroko pojętym bezpieczeństwem osób i mienia

w kontekście realizacji usług monitoringu stanu

bezpieczeństwa lokali mieszkalnych i domów.

Monitorowanie systemów

alarmowych na osiedlach

mieszkaniowych

135

Informator Instalacyjny-murator. Instalacje Elektryczne, Oświetlenie, Zabezpieczenia 2020

profesjoNalista profesjoNaliście