Więcej informacji o produktach w serwisie
/produkty
Małe instalacje klimatyzacyjne – wskazówki projektowe
Pierwszym etapem projektowania powinna być zawsze rozmowa
z przyszłym użytkownikiem o jego wymaganiach w stosunku
do instalacji. Bardzo często potoczne wyobrażenie o funkcji syste-
mu różni się od możliwości poszczególnych urządzeń. Jeśli chodzi
o klimatyzację, koszt montażu (zarówno inwestycyjny, jak i eks-
ploatacyjny) ma ścisły związek z uzyskiwaniem i utrzymywaniem
zadanych parametrów komfortu. I trzeba wyraźnie zaznaczyć, że
najtańsze rozwiązania, których najczęściej domaga się inwestor,
oznaczają w praktyce rezygnację z niektórych ważnych parame-
trów (trzeba się liczyć np. z przeciągiem, który zawsze towarzyszy
prostym klimatyzatorom, lub większym natężeniem dźwięku).
Po drugie, należy ustalić, zapisać i podpisać dokładne założenia
projektowe. Zarówno inwestor (użytkownik), jak i projektant mu-
szą wyraźnie określić, jaki zakres parametrów, w jakich warunkach
i w jakim czasie instalacja ma utrzymywać. Do ważnych ustaleń
należą: wytyczne dotyczące powietrza (temperatura, wilgotność
względna, strumień powietrza świeżego) oraz strefa klimatyzo-
wana (ustalenie, czy żądane warunki należy utrzymywać w całej
kubaturze pomieszczenia).
Kolejnym etapem prac projektowych są założenia ogólne: rodzaj
instalacji, lokalizacja najważniejszych elementów, źródła energii
itp. Są to dane bardzo ogólne i przyszły użytkownik (inwestor) bez
kłopotu powinien odpowiedzieć na pytania dotyczące powyższych
kwestii. Następnie, w trakcie opracowywania projektu budowla-
nego pojawiają się zagadnienia bardziej szczegółowe, do których
założenia projektant najczęściej przyjmuje sam, ponieważ użyt-
kownik z reguły nie posiada w tym zakresie wymaganej wiedzy.
I nie musi jej posiadać. To zadaniem projektanta jest wybór
odpowiednich rozwiązań.
Podczas formułowania założeń projektowych należy też zwrócić
uwagę na sposób eksploatacji poszczególnych pomieszczeń. Ma to
zasadniczy wpływ na wybór rodzaju instalacji.
W 1999 roku wprowadzono normę PN ISO 6242 [1], składającą
się z zestawu arkuszy pod wspólnym tytułem „Budownictwo.
Wyrażanie wymagań użytkowników”:
• Arkusz 1: Wymagania termiczne,
• Arkusz 2: Wymagania dotyczące czystości powietrza,
• Arkusz 3: Wymagania akustyczne,
• Arkusz 4: Wymagania dotyczące oświetlenia.
Norma ta jest niezwykle pomocna w komunikacji między projek-
tantem a inwestorem w kwestii dokładnych założeń projektowych.
W powyższym dokumencie wymagania środowiskowe wynikające
z przepisów techniczno-budowlanych oraz założeń projektowych
budynków zostały opisane w sposób jasny i przystępny. Parametry
określone w normie znajdują zastosowanie w czasie rutynowego
sprawdzania właściwości użytkowych obiektów, zarówno przy
obliczeniach (np. na etapie projektowania), jak i pomiarach (np.
wydzielonych przestrzeni lub całego budynku), i przewiduje się,
że będą one stanowić czytelną informację dotyczącą wymagań
użytkownika w trakcie procesu budowlanego.
Uzgodnienia kryteriów projektowych pomiędzy inwestorem
a projektantem instalacji w budynkach niemieszkalnych dokładnie
omawia również norma PN-EN 13779 [2].
❘ ❘ ❘
Parametry powietrza
W określaniu parametrów powietrza wewnątrz pomieszczeń po-
mocne są normy, a w szczególności PN-78/B-03421 „Wentylacja
i klimatyzacja. Parametry obliczeniowe powietrza wewnętrzne-
go w pomieszczeniach przeznaczonych do stałego przebywania
ludzi”.
Tab. 1. Wartości liczbowe parametrów obliczeniowych powietrza wewnętrznego w pomieszczeniach
do stałego przebywania ludzi – okres letni
Aktywność
fizyczna
Wartości optymalne
Wartości dopuszczalne
Prędkość powietrza
maksymalna [m/s]
temperatura [
o
C]
wilgotność
względna [%]
wilgotność względna
maksymalna [%]
Mała
23–26
40–55
70
0,3
Średnia
20–23
40–60
0,4
Duża
18–21
0,6
❘ ❘ ❘
Strefa klimatyzowana
Przy określaniu przestrzeni, w której mają być utrzymywane żądane
parametry powietrza, można skorzystać z normy PN-EN 13779 [2]...
Małe instalacje klimatyzacyjne – wskazówki projektowe
Więcej na ten temat czytaj w nowym
„Informatorze Instalacyjnym-
-murator” 2013