Basic HTML Version
Informator Budowlany-murator. Pokrycia Dachowe i Akcesoria 2013
Więcej informacji o produktach w serwisie
/produkty
Profesjonalista profesjonaliście
Współczesne dachy bardzo często projektowane są jako wielopo-
łaciowe, skomplikowane formy (bryły), na których następnie wy-
kwalifikowane ekipy dekarskie układają dachówki. Niejednokrotnie
składają się z połaci o różnych kątach pochylenia, które w miejscu
gdzie przerwana zostanie ciągłość pokrycia (połączenie dwóch połaci
pod kątem mniejszym niż 180º) wymagają zastosowania połączeń,
zwanych popularnie rynnami koszowymi lub koszami. Istotne jest,
aby połączenie to wykonane było szczególnie starannie i z użyciem
materiałów dobrej jakości.
Musimy więc pamiętać, że kosz dachowy jest jednym z najbardziej
newralgicznych elementów konstrukcji dachu i jednocześnie – trudnym
do wykonania. Odpowiada za odbieranie wody z dwóch przecinających
się pod kątem połaci i odprowadzanie jej do systemu rynnowego, ale też
na połać (w przypadku lukarny). Istotą funkcjonowania kosza jest jego
odporność na warunki atmosferyczne, a co za tym idzie – trwałość zbli-
żona do trwałości pokrycia, z którego wykonany jest dach. Prawidłowo
wykonany kosz dachowy powinien zapewnić szczelność i odporność
pokrycia na niekorzystne działanie czynników atmosferycznych.
Kosze można wykonywać z różnych materiałów: blachy aluminiowej,
tytanowo-cynkowej, miedzianej, stalowej ocynkowanej, zdarzają się
również kosze z tworzyw sztucznych. Materiał ten oraz sposób ułożenia
i zamocowania kosza mają bardzo duży wpływ na okres jego sprawnego
funkcjonowania oraz szczelność w połączeniu z pokryciem dachowym.
Jednak najważniejszą rolę w całym procesie budowy dachu, jego detali
i poszczególnych elementów pełnią wykwalifikowani dekarze. To od ich
wiedzy i umiejętności zależy ostatecznie jakość wykonania oraz finalny
efekt. W niniejszym artykule zostaną omówione kosze blaszane, naj-
częściej stosowane do dachówek profilowanych i płaskich, oraz sposoby
ich mocowania. W rzeczywistości forma kosza zależy od projektowa-
nej długości rynny koszowej, powierzchni, z jakiej ma zbierać wodę,
uwarunkowań regionalnych czy miejsca budowy dachu. Można spotkać
następujące blachy koszowe:
• zwykłe gładkie lub ryflowane (poziomo, rzadziej pionowo) o szerokości
najczęściej do 50 cm, uniwersalnie stosowane do koszy krótkich,
• z żebrem odbojowym w linii osi kosza, stosowane do koszy krótkich
o dużym kącie pochylenia,
• z rąbkiem stojącym po obu stronach blach, stosowane do koszy
długich o dużym kącie pochylenia,
• zagłębione, stosowane do koszy długich i płaskich (o małym kącie
pochylenia) (rys. 1.)
Równie ważne jak prawidłowe zamontowanie blachy koszowej jest
przygotowanie konstrukcji podkładu pod kosz dachowy. Rodzaj podkła-
du zależy od wielu czynników, m.in.: kąta pochylenia dachu, wielkości
połaci, strefy śniegowej, a co za tym idzie – ilości śniegu, który może
zalegać w koszu, oraz długości samego kosza. Najbardziej popularne
podkłady wykonane są z łat (często dodatkowo zagęszczonych) lub
desek zamontowanych w obrębie krokwi koszowej. W przypadku
drugiego rozwiązania deskowanie powinno mieć szerokość większą niż
szerokość blachy koszowej. Dzięki temu zyskujemy sztywny podkład
pod blachę koszową. Należy podkreślić, że blachy koszowe dostarczane
z systemem dachowym od producenta pokrycia mają najczęściej wy-
miary 0,5 m szerokości i 1,6 m długości. Dzięki wstępnej obróbce linii
gięcia można je bardzo łatwo formować, co umożliwia ułożenie kosza
bezpośrednio na dachu, bez konieczności stosowania dodatkowych
narzędzi. Poprzeczne ryflowanie zapewnia im odpowiednią sztywność
i spowalnia spływ wody do narożnika systemu rynnowego lub na
połać dachu. Zdarzają się jednak sytuacje, w których wykonawca musi
dopasować szerokość blachy koszowej do bardzo długiej rynny koszowej
(np. podczas renowacji dachu na obiekcie zabytkowym) – standardowe
kosze systemowe okazują się wtedy nieprzydatne.
Przed montażem blachy koszowej oraz kontrłat i łat należy ułożyć wyso-
koparoprzepuszczalną membranę dachową, zwaną także folią dachową.
Zalecana kolejność ułożenia ww. membrany pokazana została na rys. 2.
Pierwszy pas układa się wzdłuż krokwi koszowej. Drugi wykłada się
na przeciwległą połać, do miejsca gdzie można ją zamocować do krokwi,
jednak nie mniej niż na szerokość ułożonego poniżej pasa membrany.
Trzecią warstwę prowadzimy i docinamy w osi kosza. Ułożoną w ten
sposób membranę mocujemy takerem do krokwi, nigdy jednak nie na-
leży jej przytwierdzać w osi kosza. W przypadku przecieków z topnieją-
cego śniegu może to bowiem spowodować wnikanie wody pod warstwę
wstępnego krycia...
Kosze dachowe – zasady
wykonania
Marek Podeszwa
doradca techniczny Braas
ekspert
Więcej na ten temat czytaj w nowym
„Informatorze Budowlanym-
-murator” 2013